Auteur: Mama Sammy

Vandaag was het tijd voor de eerste prikjes van Nyntha. Het is maar goed dat Nyntha er niks van snapt, Mama vond het helemaal niet leuk.

We mochten natuurlijk weer beginnen met het meten en het wegen. Qua gewicht weegt Nyntha nu 5110 gram. Ons kleine dikkerdje! Qua lengte is ze nu 55.6 cm. Ze doet het prima. Haar lengte zit net onder de gemiddelde lengte van de kindjes in Nederland. Voor kindjes van mij niet vreemd. Haar gewicht daarentegen doorkruist alle lijnen die ze kan doorkruisen. Dat gaat dus eigenlijk echt te snel. Voor nu is het niks waar we ons zorgen om hoeven te maken, ze denken dat Nyntha er wel in bijtrekt. Maar het is wel oppassen geblazen als ze dadelijk fruithapjes en dergelijke gaat krijgen.
Voor de rest van de ontwikkeling zijn de dik tevreden over ons muisje. Ze ontwikkelt zich super, maar dat wisten wij natuurlijk allang! 😉

Na de standaard dingetjes was het tijd voor de gevreesde spuitjes. Ik had al die tijd dat we daar zaten, haar beentjes goed warm gehouden. Dat was me nog bijgebleven van Xanne en Ymke. Beentjes waren lekker warm, dus hopelijk is dat voldoende geweest om te zorgen dat ze er niet te veel last van krijgt. Op dit moment ligt  ze lekker te slapen. We laten haar ook maar lekker slapen, dat is nu het beste voor haar denk ik zo.

Voor de rest gaan we maar gewoon lekker verder genieten van ons meisje. De lachjes verschijnen steeds vaker, ze herkent ons steeds meer, beter en vaker. Het wordt elke dag meer en meer genieten. Stiekem kijken Erik en ik wel uit naar komend weekend. Weer even lekker samen genieten van ons kleintje. <3

Eigenlijk n belachelijke titel voor n blogje over n meisje van 8 weken, maar voor Erik en mij voelt het wel zo.

Een kleine 8 weken geleden, kregen we dat hele kleine meisje in onze armen. Twee grote ogen keken de grote wijde wereld in en zochten zo nu en dan onze blik op. Totaal hulpeloos en afhankelijk van Papa en Mama kwam ze in die grote boze wereld.
Op zondag zaten we toen nog in Maaatricht. Nyntha op een afdeling een paar honderd meter verder. Erik en ik samen op 1 kamer. 

Op het moment dat ze haar eerste levenslicht zag, woog ze 2980 gram. Niet mijn lichtste kindje, maar ook niet mijn zwaarste. Ze zat precies tussen Xanne en Ymke in en qua gewicht zat ze ruim onder haar andere zussen Larissa en Eleni.Inmiddels is ze gegroeid. En hoe! En natuurlijk zijn we dolblij dat ze zo goed groeit, maar het is soms ook moeilijk te bevatten dat het zo anel gaat!

Afgelopen donderdag woog ze 4910 gram! Met n brok in mijn keel heb ik op de weegschaal gekeken. Erik en ik keken elkaar aan en ik ben er eigenlijk van overtuigd dat we beide hetzelfde dachten… Mijn hemel wat gaat het snel.

Geen ongerichte blikken, maar echt contact. Steeds meer glimlachjes die er gericht uitkomen ipv lachstuipjes. Er wordt al meer gespeeld ipv geslapen. Zoveel kleine vooruitgangen, waardoor ons kleine meisje zo groot wordt!

We genieten van Nyntha, van elk klein momentje. En diep van binnen laten we beide n traan voor dat kleine meisje wat eigenlijk helemaal zo klein niet meer is…

Ons klein froemelke…

Tien voor 6 in de ochtend. Nyntha heeft haar flesje bijna leeg en ligt lekker op mn schouder te slapen. Heel dicht tegen me aan.
Zeven weken verrijkt dit kleine meisje ons leven. Zeven weken geleden was ze net drie uur oud. Ik heb in de afgelopen zeven weken nachten wakker gelegen, nachten gehuild, maar geen seconde getwijfeld aan de liefde voor dit wonder.

Het lijkt alsof we haar letterlijk kunnen zien groeien. Haalde gisteren nog de zin uit n nummer aan van Acda en de Munnik (vrij vertaald ;-): “Hey hallo! Kijk me eens mijn kind zien groeien…” Ze groeit op alle fronten. Uiteraard qua grootte en gewicht (4660 gram 08-08-2013), maar zeker net zo in haar ontwikkeling. Ze kent ons, herkent ons. Af en toe schenkt ze ons een van haar zo mooie glimlachjes. Ze is er nog spaarzaam mee, daardoor zijn ze misschien nog wel specialer!

Ze is niet meer weg te denken uit ons leven. Niet meer weg te denken uit mn hart. Wat houd ik van dat bijzondere meisje.

Een meisje wat, zonder dat ze het weet, zo’n bijzondere rol in ons leven heeft. Ze heeft niet alleen gezorgd voor een onuitwisbare band tussen Erik en mij. Ze is ook de eerste en enige echte connectie tussen haar vier grote zussen. Zij legt die verbinding tussen vier meiden die weliswaar samen opgroeien, maar zonder haar “slechts” liefzussen waren. Nyntha,  zo klein als ze is, verbindt ze met elkaar. Met liefde. En maakt ons gezin nog meer een compleet gezin dat dat t al was…

Zo lief, zo klein en toch zo groot!

Vandaag stond het allereerste bezoek aan het consultatiebureau op de planning. Om half tien werd Nyntha verwacht. Uiteraard met Mama en/of Papa ;-). Vandaag ging ik met Xanne en Ymke samen aan de wandel. Goed voorbereid, want er wordt een behoorlijk heet dagje voorspeld vandaag.

Eenmaal aangekomen was t eigenlijk net als in Roermond. Boekje afgeven, kindje uitkleden en Nyntha op de weegschaal. Nyntha weegt nu 4350 gram. Ze is weer 270 gram bijgekomen! Iets minder als de afgelopen weken, maar dat is helemaal niet erg!
Na het gewicht werd haar hoofdomtrek gemeten, 37,5 cm. En ze werd gemeten qua lengte. Nyntha is 53,6 cm groot!
Daarna was t wachten tot we naar binnen mochten.

Eenmaal binnen bij de arts, werd ik al betiteld als een ervaren moeder. Euhm.. ik heb dan al 2 kinderen en een gezin van vijf, ook ik heb nog vragen hoor!

De vraag over hoe het ging had ik wel verwacht. Verteld over de nachten,  de flessen die ze leegdrinkt, maar vervolgens nog niet genoeg heeft. Over haar rechteroog waarmee ze naar haar linkerneusvleugel kijkt. Haar buikkrampjes.
Flessen mag ik niet verhogen van hun. (Maar als Nyntha echt honger heeft, ga ik haar ook geen honger laten lijden!)
De nachten.. tja.. ik mag, als ik dat zelf vertrouw (en Papa) haar op haar buikje leggen. Ze draait haar hoofdje al zo goed om zelfstandig. En op haar buikje slaapt ze zo rustig. Toch maar eens over nadenken of we dat durven.
Haar oogje zag er nog prima uit. Met t 3-maanden consult zou t beter moeten zijn, maar daar had zij wel alle vertrouwen in. We gaan het hopen!

Nyntha is een mooie dame, die het in alle opzichten prima doet! Qua gewicht zit ze net boven t gemiddelde, hoofdomtrek op t gemiddelde, grootte net onder t gemiddelde. Ze probeerde te lachen naar de arts en dat was ook erg goed alsook de kracht en sterkte die Nyntha in haar nekje heeft.
Qua voorkeursligging is er niks te zien aan Nyntha’s hoofdje. Als ze dat nu gewoon blijft doen? ;-). Het op de buik leggen, al dan niet ook in de nacht, is sowieso prima voor haar voorkeursligging en eventuele scheefgroei.

Al met al n prima bureaubezoek zonder een belerend vingertje wat me van alles wilt leren. Een arts die vertrouwd op mn ervaring, maar ook meedenkt met vragen die we hebben. Ik ben er niet naar buiten gekomen met n gevoel alsof iemand zich met ons bemoeit. Zo hoort het!

20 augustus mogen we weer. En dan krijgt ze haar eerste spuitje :-(.

Zoals jullie hier hebben kunnen zien, hebben we, ter ere van de geboorte van Nyntha een heel mooi geboortekaartje laten maken. Volledig afgestemd op wat wij graag wilden en aangepast aan ons gezin. Voor de oplettenden onder ons vast niet ontgaan. Vijf lieveheersbeestjes,  waarvan vier grote en 1 kleine. Ons gezin bestaat uit vijf kinderen. Vier grote en 1 kleintje. En dan t kleine detail van het aantal stippen op de rug van het lieveheersbeestje. Juist. Zoveel mensen bestaat ons gezin(netje) nu. Het zijn de kleine dingen die t kaartje zo uniek maakten.
Ons kaartje heeft ons een heel bijzonder contact opgeleverd met de ontwerpster van ons kaartje. Ik durf wel te zeggen dat Cindy een vriendin is geworden. Afgelopen zondag zijn we live kennis wezen maken en mocht Cindy het meisje knuffelen waarvoor ze zo creatief bezig is geweest!

Via facebook heb ik vervolgens een ‘schoentje’ gewonnen! Een schoentje ontworpen aan de hand van het geboortekaartje en wat is het resultaat geweldig mooi geworden! De enige echte Nyntha-schoen!

Nyntha moest in bad. Papa onder de douche. Dat is natuurlijk te combineren, maar om Papa nu in dat babybadje van Nyntha te zetten?
Dus dan maar gekozen voor de optie dat ons froemelke met Papa lekket ging douchen. En wat was ze aan het genieten!
Toen ik haar, na hrt douchen, in een handdoek meenam naar haar kamertje, lag ze nog na te genieten in mijn armen. Nyntha is niet bang voor water, dat moge duidelijk zijn! 

Xanne vroeg voor n foto van Erik, Mama en Nyntha. Dan regelen we dat toch? Froemelke ligt lekker bij Mama te slapen en Papa kruipt er maar wat graag ff bij.

Nyntha doet t echt fantastisch. Als we de foto’s van afgelopen drie weken vergelijken, is het duidelijk te zien dat ze flink gegroeid is. Mama’s melk doet hrt blijkbaar prima!
Momenteel kolf ik elke voeding af, zodat mn melkfabrieken wat rust krijgen, maar Nyntha wel mijn voeding. Dat werkt eigenlijk voor alle partijen prima. Papa vindt het sowieso wel fijn, want nu kan hij ook regelmatig n flesje geven.

Drie weken is ons froemelke al!!

Nyntha is inmiddels 19 dagen oud. Oud? Naja, jong eigenlijk. Ons kleine meisje wordt groot! Althans, dat hopen we. Vooralsnog groeit ze in ieder geval voorspoedig! Vandaag mochten we naar het weeguurtje van het Consultatiebureau met Nyntha. Vorige week dinsdag woog ze 3 kg rond. Vandaag weegt ze 3350 gram! Mama is trots! Papa ook trouwens! Ons meisje doet het super!

Zo af en toe word je jezelf bewust van de mensen om je heen en de mensen die in ons eigen leven zo’n belangrijke rol speelden en in het leven van onze kinderen, ongetwijfeld ook belangrijke rollen zullen spelen. Wie kan zich niet zijn Opa en Oma herinneren. Knuffelen met Opa en Oma, snoepen bij Opa en Oma, logeren bij Opa en Oma. Bij Opa en Oma mocht altijd net iets meer dan thuis bij Papa en Mama.
Ons meisje heeft natuurlijk ook Opa’s en Oma’s. Ze heeft het geluk dat ze er nog allemaal zijn en ik hoop ook echt uit de grond van mijn hart dat ze nog heel veel jaren van haar Opa’s en Oma’s mag genieten!

Even voorstellen:
Mijn lieve Papa en Mama, voor Nyntha (en nog 10/12 andere kleinkindjes) Opa en Oma Remunj;

Oma Remunj <3

Opa Remunj <3

En natuurlijk de lieve ouders van Erik! Voor Nyntha (en nog 2/4 andere kleindochters) Opa Baard en Oma Netty;

Opa Baard

Oma Netty

Deze vier mensen hebben voor ons in de afgelopen maanden heel veel gedaan. Klaargestaan voor onze meiden en ons als we weer eens naar het Ziekenhuis moesten. Klaargestaan op tig andere momenten in ons leven. Iedereen op zijn eigen manier. Om ze te bedanken voor alles, daar is niet eens een beginnen aan. Maar ze verdienen in ieder geval wel een blogje op de site van hun jongste kleindochter Nyntha!