Wat gaat vandaag ons brengen…. 

We kunnen wel stellen dat Nyntha’s gezondheid ons flink bezighoud. Vanaf half 5 wakker, hoesten en braken. En net om 9 uur weer uit bed gevist met een actieve bloedneus. Het gutste letterlijk uit haar neusje :’-(.

Contact is gelegd met Kno-arts in Maastricht. Bloedneus inmiddels gestelpt en Nyntha schoongepoetst, maar de schrik zit er goed in. Wat is er toch met Nyntha aan de hand…. 

Afspraak met de huisarts plannen we ook maar in.. 

Update:

Om 16:50uur konden we met Nyntha terecht bij de huisarts. Omdat de bloedneuzen van de medicatie tegen het hoesten lijken te komen, moeten we daar uiteraard mee stoppen. Probleem is wel dat ze dan dus ontzettend veel hoest en met enige regelmaat braakt. En dat is best vervelend aangezien ze niet eet en minimaal drinkt. Plassen doet ze gelukkig wel weer kleine beetjes. 

De ontstekingswaardes waren voor de huisarts niet van die mate dat ze een antibiotica wilde voorschrijven. Zeker niet omdat we morgenochtend naar de Kno-arts kunnen. Het ligt nu echt even in handen van de Kno-arts. De huisarts kon niks voor haar doen. 

Na het eten heeft ze nog een keer een bloedneus gehad en nu slaapt ze. Af en toe wakker schrikken van het hoesten… Op naar morgen. Koorts is helaas nog steeds hoog. 39.5… 

Dat was weer ff schrikken 2…

Vanochtend wss Nyntha lekker vrolijk. Ze heeft heerlijk gespeeld, had praatjes voor 10 en samen met Ymke heeft ze nog even in het zwembad gespeeld. Maar ineens wss daar die bloedneus en ineens was ze hees. En vanaf dat moment is Nyntha ook niet meer de Nyntha die ze vanochtend was. 

Ze drinkt wel! Gelukkig! Dus dat hebben we zeker gewonnen, maar wat is ze verder toch ellendig. Arm mopje. 

Na een telefonisch contact met de huisarts tot de conclusie dat de bloedneus waarschijnlijk door de medicatie komt (bijwerking), maar de positieve werking niet opweegt tegen de negatieve bijkomstigheid. Dus we gaan door. Vocht binnenkrijgen is prioriteit 1! Dus dadelijk maar weer eens wat drinkvoeding, dat is toch weer 2 in 1 ;-). En dan dadelijk lekker op tijd naar bed. Op naar weer een goede nachtrust en dan hopelijk morgen toch weer een betere dag? 

Toch weer ff schrikken..

Nyntha doet het sinds de laatste ingreep fantastisch. Qua eten, drinken en ontwikkeling. Eigenlijk mogen we niet klagen. Maar als ze dan ziek wordt, staan Erik en ik gelijk in soort van ‘noodstand’. 

De afgelopen dagen was het weer raak. Hele hoge koorts (wat met dit weer natuurlijk nog heter is), hoesten, keelpijn en als je daar de al aanwezige oorpijn bij optelt? Gisteravond maakte Nyntha het rondje compleet door niet te drinken (eten ook niet, maar dat is van mindere prioriteit dan) en als klap op de vuurpijl en te braken en afwezig te gaan brabbelen. Tja.. Huisartsenpost dan maar? De afspraak met de Kno-arts had ik al een week vervroegd naar deze week ipv volgende week.

En zo zaten we gisteravond om 10 uur bij de Huisartsenpost. Chapeau voor de dokter die daar zat! Wat een lieve arts. Een arts die echt de tijd nam om contact te maken met Nyntha. In haar veilige zone te komen en haar uit haar gebrabbel te halen en haar duidelijk antwoord te laten geven op zijn vragen. Waar de pijn zat, vragen over Konijn etc. Echt geweldig! Hij keek niet alleen naar het meisje wat daar zat en weer wat vertelde, maar ook haar (zoals hij het zei) complexe voorgeschiedenis en luisterde naar wat wij al geprobeerd hadden in onze zoektocht naar Nyntha helpen. 

Duidelijk is dat oortje er redelijk oké uitzien, maar aan beide kanten het buisje in de gehoorgang ligt. Veroorzaakt dit de irritatie? Dat liet hij aan de Kno-arts over. De keel kon hij geen vergrootte amandelen zien, maar dat was ook niet vreemd na een verwijdering van de amandelen. Maar ’t was wel wat rood. Longen klonken ook redelijk. Al met al wss viraal. Zaak was nu om het hoesten te stoppen zodat het niet erger ging irriteren in haar keel en ze niet gaat braken. (Hèhè, dat roepen we al zolang!) En we hebben echt iets totaal anders gekregen. Fantastisch! En ons meisje heeft vannacht rustig, zonder hoesten, geslapen!

Dat we die medicijnen niet vergoed krijgen en bijna €40,- moesten aftikken dat nemen we voor lief. Dat Nyntha slaapt is ons veel meer waard! Al blijft zoiets wel bizar… 30 ml hadden we nodig. 30 ml a €40,-. (Ow t zit in flessen van 300ml, apotheker zei:”Je hoeft t echt niet weg te gooien, ook al staat dat op t etiket! ;-)”) Maar ze heeft geslapen en kan hopelijk opknappen! Al zou ik wel eens willen weten hoe ze bij ’t Ziekenfonds denken… 

Vrijdag naar de Kno-arts. We zijn oprecht benieuwd. Nieuwe buisjes wellicht? Wordt vervolgd. 

De oogarts & orthoptist…

2 Weken geleden was er het bezoekje aan het consultatiebureau wat resulteerde in de verrassende uitslag: Doorverwijzing naar de oogarts. Vandaag was de afspraak bij de orthoptist en de oogarts. Nyntha had er zin in. Op mijn opmerking dat ze het brilletje weer op mocht om plaatjes te kijken zei ze: “Dan ben ik een Nyntha-piraat! ‘Arrrrrrrrrr’ ” *maakt zwaardbeweging* Nou, zie dan maar eens niet in de lach te schieten in de wachtkamer ;-).

Maar goed. De uitslag: Plaatjes kijken ging matig tot goed. Kon beter. Er was een duidelijk verschil tussen beide ogen dus alles zou vallen en staan met het meten van haar ogen. En dat kon alleen na druppelen van haar oogjes.

De sterkte van de oogjes viel in principe ook nog wel mee. Rechts +2 en links +1.75. Maar ze heeft een ‘verticale cilinder’ van 1 aan beide kanten en dat veroorzaakte blijkbaar haar zichtproblemen. (Exacte details weet ik niet, maar blijkbaar is een horizontale cilinder minder vervelend dan een verticale?) Hoe dan ook, een bril is onvermijdelijk, alleen was de vraag: Nu of ergens tussen nu en straks als ze echt gaat beginnen met cijfers en letters. Voor dit moment heb ik gekozen voor ‘later’, maar dat later kan ook bij de volgende controle over 4 maanden zijn als ze dan slechter scoort bij de ogentest. Het wordt nu van afspraak tot afspraak bekeken. Prima. 

Nyntha deed het in ieder geval weer fantastisch. Ook bij de controle bij de oogarts die controleert of het oog nog bijzonderheden heeft. Alles wat gevraagd wordt doet ze. Ons toppertje. En ach, met of zonder brilletje: een knapperdje is ze toch wel 😉

Bezoekje aan t CB. De ogentest…..

Het consultatiebureau. Het noodzakelijk kwaad waar ik eigenlijk heenga, omdat het moet. En met Nyntha omdat het toch weer even fijn is om te zien wat haar gewicht doet! En dat gewicht doet het super! 94 cm groot en 14,2 kilo! Dat maakt deze Mama heel trots!

image

Vandaag stond ook de ogentest op het menu. Iets waar Erik en ik beiden heel luchtig ingingen. Nyntha ziet prima dus dat gaat prima. Dachten we…
Potverdorie… Ze zat daar super haar best te doen, maar verder dan de 2 bovenste regels komt ze niet. Vanaf regel drie kan ze van die plaatjes echt niks bakken.. Hmz.. Als we daar bij optellen dat Nyntha als baby, tot ongeveer anderhalf jaar toch een ‘lui oog’ had, was een verwijzing naar een oogarts een feit. Better safe than sorry. Zeer waarschijnlijk zal het allemaal wel meevallen, maar je weet het maar nooit uiteindelijk.

Met het advies er bovenop om ook zeker de KNO-arts toch ook nog eens naar haar oortjes te laten kijken verliep dit bezoekje net even anders dan verwacht. Maar hey. Komt vast allemaal weer goed. We waren alweer een tijd niet in t AZM geweest, dus gaan we daar maar weer eens naar toe. 😉 (28 juli kan Nyntha al terecht bij de KNO-arts)

Verder was ze eigenlijk gewoon dik tevreden. Een kleine, blije, vrolijke en open meid met een vlotte babbel. Die goed gegroeid is. We zijn allemaal dik tevreden! Ons toppertje! ♡

Grote meisjesbed. Part two!

Ik zat rustig op de bank. Nyntha in bed. Ymke in bed. Erik stond buiten te beppen met de buren. Xanne en Eleni in de tuin en Larissa op zolder.

Ineens stond Ymke in de woonkamer. Nou, DAT gebeurd zelden. “Mama? Nyntha stond net op de rand van haar bedje en was spulletjes van de kast aan het pakken.”
Een beetje vertwijfeld keek ik Ymke aan. ‘Yeah right, zeker…’ Maarja… Wat nu als… Dus toch maar mee naar boven.

Eenmaal boven zat Nyntha te spelen. Met heel veel speelgoed! Marshall, Chase, een petje, grote Konijn, een sneeuwbal van Vlieland, 3 tutjes in bed. Euhm…
“Nyntha? Waar komen die spulletjes vandaan?” (Jaja, ik vroeg naar de bekende weg.)
‘Van de kast Mama!’
“En hoe kom jij daar dan aan Nyntha?”
‘Zo Mama!’
*en ze stond op, gooide een been in de lucht en klom op de rand van haar bed…*

…………

Een lichte paniek maakte zich even van me meester. Adem in… Adem uit…
Spulletjes die niet in haar bed thuishoren uit haar bed. En toen aan Nyntha uitleggen dat dat HEEL gevaarlijk is en dat ze HEEL hard kan vallen. “Dat doet pijn hè Mama?”
‘Ja dat doet pijn meisje. Niet meer klimmen dus! Gewoon gaan slapen nu!’
Nyntha kroop diep onder de dekens. Ymke ook en de meisjes gingen wonder boven wonder slapen!

Maarja. Nu is er geen ontkomen meer aan. Nu moeten we. Zojuist dus de grote wisseltruc gedaan. Bed afgebroken. Bed omgezet. Opgemaakt.

En toen ik Nyntha de foto liet zien zei ze: “Dat is mijn grote-meisjesbed hè Mama? Daar mag ik in slapen! Zonder tutje!” ♡

Nu ben ik benieuwd hoe het vanavond gaat. Ze kan in ieder geval niet meer op kasten klimmen en uit ledikantjes vallen!

image

Moersleutel?

Nyntha was afgelopen week jarig (HOERA) en vandaag had ik haar cadeautje in elkaar gezet wat ze heeft gekregen van beide Opa’s en Oma’s en ons. Een loopfiets.

Nyntha helemaal gelukkig en na wat baantjes door de woonkamer (want het is zo’n heerlijk weer buiten) vroeg ze ineens aan me: “Mama, heb je een moersleutel gebruikt om mn fiets inelkaar te zetten?”

Ik heb nog geen antwoord gegeven. Afgezien van het feit dat ik niet weet of ik n moersleutel heb gebruikt (ik noem zo’n ding n ‘sleutel’) ben ik te verbouwereerd van haar woordkeuze…
Maarja.. ze is nu 3. Het zal erbij horen toch?

image

image

Pizzamonster!!!

Wie had dat gedacht?!

A: Dat Nyntha pizza zou gaan eten, aangezien Erik, Larissa & Eleni dat dus absoluut niet eten?

B: Dat Nyntha überhaupt zoveel pizza zou kunnen eten!

Zo af en toe verbaasd ze ons nog ZO! Inmiddels is ze aan de 2e helft van haar pizza bezig. Driekwart van de pizza zit al in haar buik. En ik ben trots, omdat

image

ze het zo goed eet. Maar natuurlijk ook omdat ze pizza eet!!! *WHOOP WHOOP*

#missionaccomplished Alle drie mijn meisjes eten pizza! 😉

“Het verhaal van het grote meisjesbed en het tutje.” Volgens Nyntha

Nyntha slaapt nog met een tutje. Wij vinden dat ze daar wel eens vanaf mag, ondanks dat ze m echt alleen voor de nacht heeft.
Vanochtend was zo’n momentje dat Nyntha haar grote-meisjesbed weer aanhaalde en ik daar mooi op in kon spelen. Dacht ik.

Mama: “Nyntha? We moeten toch echt eens zonder tutje gaan slapen. Je bent bijna 3 jaar.”
Nyntha: “Jaaaa, ik ben bijna jarig!”
Mama: “Dus Mama mag je tutje weggooien?”
Nyntha: “Neeeee, dat is toch raar!?”
Mama: “Maar als je in een grote-meisjesbed wilt gaan slapen, slaap je toch zonder tutje? Vraag maar aan Papa.”
Nyntha: “Papaaaaaa!”
Papa: “Ja Nyntha?”
Nyntha: “Dat is toch raar?”
Papa: “Wat is raar Nyntha?”
Nyntha: “Zonder tutje?”
Papa: “Maar je wilt toch in een grote-meisjesbed slapen? Net als Larissa, Xanne, Eleni en Ymke?”
Nyntha: “Ja, met mn Elmo-deken!”
*Papa loopt weg*
Mama: “Want Nyntha, Larissa slaapt in n grote-meisjesbed zonder tutje, Xanne slaapt in een grote-meisjesbed zonder tutje…”
Nyntha: “Ja! En Eneni ook! In een grote-meisjesbed zonder tutje!
*mama wordt hoopvol*
Mama: “En Ymke ook. En Papa en Mama slapen in een grote-mensenbed zonder tutje. En wat gaan we nu met Nyntha doen?”

Nyntha: “In het kleine bedje laten slapen. Met tutje…”

*Mama druipt af*

image

Workshop Unbound HipHop Venray

Xanne, de grote zus van Nyntha, had 14 mei een Open Dag van haar dansschool The Unbound Hiphop. Nyntha was he-le-maal in haar element! Tijdens de Cha-cha-slide deed Nyntha ook mee met Mama-San en danste alsof het dagelijks deed!
Er zijn nog meer filmpjes. Deze volgen later. Evenals meer foto’s.

image

image