Vandaag een telefonisch consult met Dr. van den Neucker. Zo eentje die dan gelijk even je hele rustige weekplanning in de war gooit. Ik zei het nog van het weekend tegen Erik. “We hebben komende week zo’n lege agenda! Dat kan nooit zo blijven!” Waarom houd ik mijn grote mond eigenlijk ook niet! Maar goed. De telefoon gaat en de kinderarts verteld ons eerst het goede nieuws over de echo. Hoewel we het nieuws eigenlijk al wisten, is die bevestiging natuurlijk erg prettig. Daarna kwamen de uitslagen van het bloed. De uitslagen van de witte bloedcellen waren wel oke. Al waren de ontstekingswaardes nog steeds wat verhoogd. (Eigenlijk niks nieuws, dat is inmiddels al 11 weken zo, net als de aanhoudende verhoging…) Daarnaast blijkt ons meisje teveel rode bloedcellen te hebben in haar bloed. Oorzaak? Vermoedelijk door een infectie. Waar zit die infectie? Onbekend. Wat hebben we? Een rond cirkeltje waarin we al maanden ronddraaien. Daarnaast had Nyntha vorige week vrijdag in nog geen uur tijd 3 keer flink overgegeven. En niet zoals vorige keer projectielbraken, maar heel soepeltjes en makkelijk. Zonder moeite. Dit baarde de kinderarts toch ook wel zorgen. Aan ons de taak om het goed in de gaten te houden hoe het gaat met eten. Of het eten wat ze nu zo goed en netjes binnenhoudt binnen kan houden. Anders moeten we aan de bel trekken. Projectielbraken is echt passend bij een nissenoperatie, soepel en makkelijk braken absoluut niet. Maar we blijven positief. Dit was eenmalig! (Nouja, 3 x eenmalig dan ;-)) Erik en ik hadden het er al over gehad. We zouden haar vragen om alsjeblieft dan maar eens de boel aan te vallen met een breed-spectrum antibiotica. Ze snapte ons helemaal en eigenlijk was ze het ook helemaal met ons eens, maar ze wilde toch dat Nyntha eerst door de KNO-arts werd gezien en ze vond dat het veel te lang ging duren tot 14 oktober. Zo lang mocht dat niet meer duren. Dus ik moest er achteraan bellen en anders moest de KNO-arts, maar met haar contact opnemen. En daar ging ik weer aan het bellen. Maar het is geregeld. De afspraak althans haha. Aanstaande donderdag mogen we ons om 9 uur melden in het AZM. Met Nyntha. En dan gaan we naar de KNO-arts en van daaruit verder. We reizen wat af. Of we werkelijk iets moeten verwachten van de KNO-arts weten Erik en ik allebei niet, maar we zijn wel heel blij dat er geen enkele optie wordt afgewimpeld zonder dat deze serieus wordt onderzocht. Alles wordt serieus bekeken. Hoe klein de kans ook is dat daar de oorzaak ligt. En dat stelt wel gerust. En misschien is het over een week wel ineens helemaal over en is alles voor niks geweest. Helemaal top! Dat zou nog het beste zijn van alles! En misschien vindt de KNO-arts ook niks en gaan we toch preventief een antibiotica proberen over een week. Ook prima. We laten het op ons afkomen. En genieten toch van ons meisje. Het is een top-dame. Het ene moment is ze zo ontzettend vrolijk en kun je zo ontzettend van haar genieten. En het andere moment is ze zo duidelijk niet lekker en niet fit.. Maar het is zo’n lief meisje. Onze Nyntha! <3