Het is herfstvakantie en tijdens de informatiemiddag/kennismaking op de Aventurijn werd ons door de directeur verteld dat veel kinderen die bij hen nieuw starten rond deze tijd van het schooljaar terugvielen on het oude patroon waarmee wij ze oorspronkelijk hadden aangemeld.
Wij, als ouders, zitten daar dan natuurlijk nog helemaal bleu en vroegen ons toen nog af hoe er uberhaupt iets zou veranderen, laat staan dat het terug zou veranderen?

Maar het is herfstvakantie en wij kunnen zeggen dat in de afgelopen weken wij echt hebben gezien dat ze daar op de Aventurijn weten waar ze over praten. We hebben Nyntha in positieve zin zó enorm zien veranderen! En de afgelopen weken zaten we weer met de handen in het haar. Nyntha was weer druk, niet te sturen en de discussies waren weer aan de orde van de dag. Tót ze op een avond ineens tegen me zei dat het eigenlijk allemaal veel te makkelijk was.. De moed zakte eigenlijk een beetje in onze schoenen, tot ik me de woorden van de directeur herinnerde. Dit had hij voorspeld! Dit moesten we aangeven en dan kwam het goed! Toch?
En het was waar, want de dag dat school werd ingeseind, kreeg Nyntha een andere lesmethode waardoor ze weer geprikkeld werd om te leren en wij kregen weer een vrolijk kind. Een kind wat weer wilde gaan slapen, waarmee we weer konden lachen en wat weer wilde luisteren.

Nu zitten we ín de herfstvakantie en heel voorzichtig durf ik wel te zeggen dat het best goed gaat. Ze speelt buiten, zoekt dingen om te knutselen, knutselt, leest, zingt, schrijft liedjes.
En ze vindt het niet erg dat ze maandag weer naar school mag. Ja, mag. Het is geen moet.

Het is eigenlijk bizar om mee te maken dat school, lesmethodes, zoveel verschil kunnen maken voor kinderen zoals Nyntha. Wij hadden dit nooit durven hopen. We kunnen alleen maar hópen dat de komende maanden en jaren ook zo verlopen. Keep you posted.