En zo is het al zaterdag. Afgelopen nacht was wederom een roerige nacht.
Om 18.00uur lag Nyntha al in bed na een hele dag alleen maar hangen. Met de sondepomp op standje 45 hadden we dit keer de hoop dat ze niet zou braken.
Eerlijk is eerlijk: Dat is gelukt! Ondanks haar ontzettend vele hoesten en verschrikkelijk lang aanhoudende hoestbuien van vannacht, heeft ze niet gebraakt!

Om 2 uur vannacht klonk er wel ineens een gil. Bij haar aangekomen, lag ze in een natte plek in bed. Blijkbaar zo goed geplast,  dat de luier had doorgelekt! Er zijn leukere dingen om ’s nachts om 2 uur te doen, maar in deze fase van het ziek zijn is dit klusje minder erg. 😉
Nyntha helemaal opgefrist, bedje verschoont. Fles ORS ook maar gelijk vervangen en Nyntha weer lekker in bed. Mama ook weer naar bed, maar echt lekker slapen doe je niet met een hoestend kindje in de kamer naast je… 

Rond 5 uur werd er weer gegild door Nyntha. Weer die kant op en toen steeg er een walm uit haar bedje… Diarree… Daar zaten we nu net NIET op te wachten. Een andere manier van vochtverlies!
Dus weer verschonen, opfrissen, bed verschonen en weer lekker terug naar bed. Alles nachecken en zelf ook weer naar bed.

Tot nu toe is het gelukkig bij die ene diarreeluier gebleven, dus ik denk dat we nog van geluk mogen spreken!

Ze is net beneden en het enige wat ze eigenlijk doet is jammeren, huilen, hangen en af en toe gillen.
Ze heeft net een paar slokjes water gehad (met een spuitje anders kun je het vergeten…) en de Antagel.

Dadelijk toch maar weer even overleggen. Hoe nu verder? Kunnen we nu inderdaad gewoon vooruit of toch iets voorzichtiger?

Wordt vervolgd

Vandaag heeft zich HEEL anders voortgezet dan we dachten. In positieve zin! 

Vanmiddag heb ik het erop gegokt. 50 cc Melk in een flesje en op goed geluk wat laten drinken. Handdoek in de aanslag en wachten maar. Maar er gebeurde niks! Behalve dan dat Nyntha heel erg boos was toen het op was… Na de melk toch maar weer rustig aan gedaan en weer gewoon voor een middagdutje met ORS via de pomp in bed gelegd. 

Na haar middagdutje weer wat melk gegeven. Dit keer 100 cc. En weer ging het goed! En heel langzaam zag je een beetje leven in Nyntha komen. Voor even, want al snel was ze weer moe en wilde ze weer slapen. Prima, weer naar bed, maar dit keer zonder ors. 

Toen ze dit keer uit bed kwam, heb ik een grote gok genomen. Een kommetje yoghurt. Zelden heb ik haar zo zien smikkelen! Heerlijk! En het mooiste van alles is nog wel dat het allemaal binnen is gebleven! Ondanks haar gehoest, is alles binnen gebleven!

En begon ze te zingen! En te roepen! En te spelen! ♡♡♡ En hoewel die opleving steeds maar van korte duur zijn, zijn ze geweldig om weer mee te maken na de afgelopen week! Heel voorzichtig durf ik te zeggen dat we het ergste gehad lijken te hebben. 

Aankomende nacht moeten we wel nog, volgens protocol, de sondevoeding aanmaken met ORS. 50% ORS/50% sondevoeding. En dan zou ze, als ze dat kan verdragen, morgen weer alles kunnen gaan drinken en eten. 

Ik zit nu met een heel ander gevoel op de bank. Ook doodmoe, maar met een stuk minder onrust dan de afgelopen week. Al jullie geduimd heeft geholpen !