In het vervolg op mijn vorige blogje, kon het haast  niet uitblijven of er zou nog een bezoekje aan het Ziekenhuis in Venlo op het programma staan. Et voila! Gisteren was het zover! Mijn buik werd  er alleen maar beurser en pijnlijker op, maar Xanne moest eerst even afzwemmen voor haar C-diploma. Daarna was het dan toch wijs om contact op te nemen met de verloskamers in Venlo. Die wilden me wel eventjes zien. Dan regelen we dus ‘even’ een oppas en gingen we richting Venlo.

In Venlo besloten ze alles na te kijken. Urine werd gecontroleerd, er werd een CTG gemaakt, onderzoekje of er geen vruchtwater lekt, inwendig onderzoek, inwendige echo, uitwendige echo, bloeddruk. Zoals ze zelf zeiden daar: “We halen je even door de molen…”
En dan wachten. Urine was goed. MOOI! CTG was oke. PRIMA! Inwendige echo, baarmoederhals was nog maar 2,3 cm.. Daar waar we zo ontzettend blij waren met  die 4,5cm donderdag. SHIT! Inwendig onderzoek? Beginnende ontsluiting, ter grootte van een pink. K*T (Ja, mooie woordkeuze he!) Dát was nu even net niet de bedoeling! Met deze uitslagen op zak werd er besloten dat ik een nachtje moest blijven. Zo konden ze me in de gaten houden, wisten ze zeker dat ik rust zou houden en kon ik aan de CTG gelegd worden indien nodig.

De nacht was waardeloos, pijnlijk en vervelend, maar hoe vervelend het ook was,  de baarmoedermond bleef gelijk. Daar waren ze (en ik) toch wel erg blij mee. Ik mocht naar huis, maar het advies voor thuis is: Rust, rust, rust, rust en rust. Ik mag naar de wc lopen, naar de douche  en naar mijn bed, maar de rest mag ik niks.. En ik baal. Ik snap het, en ik houd me er aan, maar ik baal. Dit ken ik van bij Ymke en ik vind het niet leuk. Het is het waard voor uk,  dat weet ik. Ik klaag  niet, ik doe rustig aan. Maar toch baal ik. Morgen ga ik informeren bij het Groene Kruis of ik een rolstoel kan lenen. Zo kan ik tenminste nog af en toe naar buiten.
En voor de komende tijd hoop ik vooral dat Uk besluit dat het nog veel te gezellig is bij Mama. Ik ben nu 30 weken en 4 dagen en mijn streven is toch echt wel minimaal 36 weken! Duimen jullie met me mee?

Woensdag overigens weer terug naar de gynaecoloog. Weer eens verder kijken.