Maand: juni 2019

Het was me het dagje wel. Maar we beginnen met het beste nieuws van de dag. We zijn thuis!

De ochtend begon met nuchter zijn en nuchter blijven. En hoewel Nyntha gepland was voor 10.15uur op de OK liep dat uit. Begrijpelijk natuurlijk, want elke patiënt heeft zijn of haar tijd nodig, dus het is ook niet erg. Neemt niet weg dat de tijd heeeel lang duurde. Maar, eenmaal aan de beurt en eenmaal onder zeil ging alles heel vlotjes.

Na een klein uurtje wachten mocht ik naar de recovery waar ze heerlijk lag te slapen. (Dat beeld had ik nog niet gezien de afgelopen dagen ;-))

Het duurde even voordat ze goed wakker was, maar de anesthesioloog legde me later uit dat dit mede kwam door de andere pijnstilling die ze hadden gegeven ipv morfine die ze normaal geven. Morfine is de pijnstilling waar de darmen van Nyntha zo heftig op reageren, dus die wilden we nu voorkomen en dat is gelukt!

Eenmaal wakker, werd er lekker gesmikkeld van een ijsje en mochten we terug naar de afdeling.

En daar kregen we al snel t goede nieuws. Naar huis! Afwachten wat de darm ging doen, mogen we in onze eigen omgeving. En zodra we merken dat r mis gaat, moeten we meteen aan de bel trekken. Maar we hebben vertrouwen. Zeker nu de morfine niet is gegeven. Nyntha geen pijn heeft en ze vanavond al gepoept heeft.

Ze is nog moe, heeft nog wat buikpijn en is nog wat misselijk, maar na 4 dagen niet eten vind ik dat niet gek.

Bedankt allemaal voor jullie medeleven en jullie steun! Het maakte het voor ons net wat beter te verhapstukken.

Toen ik vanochtend om 8 uur, na mn kopje koffie, de kamer van Nyntha opkwam verwachtte ik een vrolijke Nyntha. Ofja, op zn minst een Nyntha die zou zeggen: “Mama!” Wat ik kreeg was… stilte. In Nyntha’s bedje lag een hoopje ellende te slapen. Na een knuffel van Mama deed ze haar oogjes open en de enige reactie die ik kreeg was dat ze wilde slapen…

Omdat ze alleen mocht eten vóór de start van de Kleanprep wilde ik haar toch proberen wakker te maken, dus na een vijftal pogingen was ik zover dat ik wist dat ze die nacht 2 keer gebraakt had (check: Stond ook op de lijst) en dat ze wilde slapen, slapen, slapen. Toen ook de verpleging haar niet wakker kreeg, hebben we maar gekozen voor slapen. Weinig andere keuze. 3 happen beschuit lukten tussen het slapen door.

Om 11 uur werd ze een soort van wakker. Even naar de wc met een “oke” resultaat en 2 bakjes vol braaksel. (Sorry voor de details). Verpleging was inmiddels op het punt gekomen dat de arts werd ingeschakeld, want ook de temperatuur begon te stijgen en gaf verhoging aan. (Ah! Vandaar het slapen!)

Omdat ze wakker was, kozen we voor een heerlijk bad, een wandeling en even naar de speelkamer. Terug op de kamer koos Nyntha heel snel weer voor haar bed.

Na een bezoek van de arts werd een plannetje gemaakt. Een buikfoto, een langzamere inloop van de Kleanprep (hehe, dat vroegen we al vanaf vrijdag..) en ze had al iets gekregen tegen de misselijkheid. En ze mocht een waterijsje.

Inmiddels is het 4 uur. Heeft ze de foto gehad en zijn we aan het wachten op de uitslag. Het ijsje zit erin en Nyntha doet dat wat ze vandaag heel veel doet. Slapen. De dag verloopt totaal anders dan we hadden verwacht en we hebben geen idee hoe het komt…

Update: Na een middagdutje van ruim 3 uur had ik t met Nyntha op n akkoordje gegooid. Ik zou gaan eten en als ik terugkwam en ze was nog wakker, zouden we gaan wandelen. Maar dan moest ze wel nog wakker zijn! T werkte, want ze was wakker. En de verpleging hielp een handje mee, want die lieten de pomp los dus ze kon even echt los en vrij bewegen.

En zo gingen we samen op pad naar de speeltuin en dit keer mét sleutel! Onderweg naar de speeltuin at ze nog een lekker waterijsje (Suiker! Suiker!) En eenmaal in de speeltuin heeft Nyntha even heerlijk kunnen spelen.

Na het bezoekje aan de speeltuin, was de energie ook weer op. Eenmaal terug op de kamer was het tijd voor een toiletbezoekje (En we maken ECHT vorderingen met de Kleanprep eindelijk), pyjama aan, een verhaaltje en tijdens haar slaapliedje viel Nyntha al in slaap.

Welterusten lieve Nyntha. Morgen is weer een spannende dag. Dan staat de OK op de planning. En hopelijk is de Kleanprep dan klaar…

Vandaag dag 2 van de Kleanprep en dag 2 in t ziekenhuis. De start van de dag was verschrikkelijk moeizaam. Nyntha voelde zich echt ellendig en miserabel en de uren leken dagen te duren.

Nyntha wilde alleen maar liggen en vooral NIET naar de wc, want zodra ze overeind ging zitten moest ze braken. Maarja, als er via een sonde constant vocht naar binnen wordt gepompt, dan loopt je blaas vol of je dat nu wilt of niet… Dus braken, braken, braken. De meeste keren konden we het netjes opvangen, maar de verpleging heeft haar bed toch 2 keer moeten verschonen en haar kleren en pyjama en konijnen hebben de wasmachine nu wel gezien zeg maar…

In het begin van de middag zijn we met Nyntha wezen wandelen. Even lekker de zon in. Lekker een frisse neus halen.

Nyntha vond het wel fijn, maar wilde toch ook wel weer naar binnen. Ze was zo moe dat ze doodmoe in slaap viel.

Rond een uur 7 was er ineens een keerpunt. Hoewel ze ineens enorm braakte, begonnen ook haar darmen ineens dat te doen waarvoor we hier waren en we zagen Nyntha echt ineens opknappen! Ruimte in haar buik leek het wel! Na een heerlijk bad en weer een schoon bed, hebben we met Nyntha nog een potje kwartet gespeeld en zo was het alweer bijna 8 uur en tijd om te gaan slapen.

Morgen gaan we dag 3 van de Kleanprep in. Dan heeft ze al 3,4 liter van de Kleanprep gehad. Stiekem zou ik het niet erg vinden als haar darmen vannacht toch alles verwerken en dag 3 niet nodig blijkt. We moeten even goed blijven ivm de OK, maar mss kan ze dan een beetje aansterken voor maandag. Maar dat zien we morgen wel.

We zijn in ieder geval beretrots op onze stoere dame.