Heel veel bijzonders is er niet te melden, maar we krijgen zo vaak de vraag hoe het nu met ons meisje gaat dat een blo gn e misschien niet verkeerd is.

Eigenlijk gaat het nog gelijk. Er is alleen 1 heel groot verschil. Doordat we een vochtintake bijhouden, worden wij als ouders, elke dag wijzer over ons meisje. Je leert signalen herkennen die je normaal niet ziet. En af en toe zet ze ons ook voor raadsels.

Het gene wat ik van de week schreef over de 80 – 85cc is nog onveranderd. Heel af en toe zit er een uitschieter naar boven bij, maar in grote lijnen kunnen we stellen dat ze qua vast voedsel als avondeten en fruit geen grotere hoeveelheden op kan dan 80 – 85cc. En het is niet dat ik maar een dergelijke hoeveelheid klaarmaak. Nee, ik maak de normale hoeveelheid van anders klaar en begin gewoon met eten geven. En dan komt er een punt waarop Nyntha een klein beetje speeksel naar buiten duwt, kucht en begint te kokhalzen. Het stopteken. En dan is het ook echt een “Halt”. Als ik dan weeg, dan geeft de weegschaal keer op keer rond de 80cc aan.

Gisteravond heeft ze ons echt voor een raadsel gesteld.
Om 13 uur heeft Nyntha fruit gegeten. In de uren die volgden kwam nog een boterhammetje, (oranje) avondeten, een danoontje en bij het avondeten at ze nog 2 frietjes. Toen Nyntha naar bed moest, wilde ze GEEN schone luier en zette Mevrouw het op een gillen. Niks was goed. Schreeuwen, schoppen. Ze raakte dus behoorlijk van streek. Met moeite de luier verschoond en haar opgepakt om te kalmeren. Ze ging gelijk tegen me aanliggen en kalmeerde. Na een 10 a 15 tellen, hoorde ik haar maag borrelen en voelde ik het bij Nyntha omhoog komen. En ja hoor. Ze moest braken. Haar hele fruit braakte ze over zichzelf, mij en de vloer. Haar FRUIT! Compleet met de stukjes die daarin zaten. Je rook het, het had de exacte kleur, samenstelling. Schiet ons lek..

Dat ze moet braken na huilen en van streek zijn, snap ik wel. Dat is passend bij de reflux. Door het huilen gaat de maagklep open staan en heeft, wat er dan ook in de maag staat, de vrije weg naar buiten. Maar dat het fruit nog in haar maag staat?
We gaan het volgende week allemaal voorleggen bij de kinderarts.

Nu is ze weer aan het snotteren. Verder is ze wel nog steeds heerlijk vrolijk. Het is zo’n lief vrolijk en blij meisje.. 

Dat 2015 ons toch de oplossing mag brengen?