Niet gedacht dat ik ooit weer een blog zou gaan schrijven vanuit deze locatie en in deze situatie. Maar hier zitten we weer. In het AZM. En dit keer niet voor een controle of familiebezoek, maar ons kleine meisje is weer opgenomen.

Het is herfst en zoals tot nu haar 3 herfsten in haar leventje zijn geweest, waren dat hele spannende maanden met ontstekingen, verkoudheden en ook opnames. September begonnen we dit jaar al met de eerste verkoudheid en nu is ze bezig met nummer 5. Een fikse dit keer met hoge koortspieken en braken door het hoesten. Niet eten. Bijna the usual voor Nyntha, maar wij hoopten zo hard dat dit keer anders zou zijn.
Tot vanavond tijdens het eten.
Nyntha begon te hoesten en bleef hoesten. En die hoestbui hield maar aan. De ventolin geprobeerd, noscapine. Een uur lang onophoudelijk hoesten en ondertussen braken, braken, braken.

Daarop besloten Erik en ik dat t tijd was om de huisartsenpost te bellen. Daar konden we vrij snel terecht en daar bleek onze zorg niet geheel onterecht. Longen klonken niet goed, keel zag er niet goed uit en qua vocht zat ze toch ook niet helemaal lekker meer na 5 dagen amper eten en drinken. Dus doorverwijzing naar het Ziekenhuis.

Thuis gekomen, Superheld Sanne kwam onze meiden bende in toom houden zodat wij naar Maastricht konden, Nyntha in de auto en op naar de SEH.

Daar troffen we de kinderarts, dr. (Patricia) Sanders, die ons vorig jaar zo heeft geholpen, gesteund en zoveel dingen heeft uitgelegd. Zij kent onze Nyntha en kent ons dus ze wist gelijk dat we niet zomaar hier waren. En dat gaf een heel fijn gevoel. Hoe zeer Nyntha ook nog speelde, zij keek verder dan wat ze zag. Zij keek ECHT naar Nyntha en luisterde ECHT naar ons. Dat is echt goud waard en bevestigd weer waarom wij met Nyntha hierheen komen.

Resultaat van de onderzoeken: Koorts. Longontsteking, keelontsteking, opgezette amandelen, op t randje qua uitdroging.
Behandelplan: Opname. Start met antibiotica en paracetamol (onderhoud tegen de pijn). Morgen proberen zo vocht binnen te krijgen in de hoop dat er geen sonde langs de amandelen hoeft. Drinkt ze niet voldoende, dan wordt het toch een sonde.

Voor nu ligt ze lekker te slapen. Doodmoe en uitgeput. Morgen een spannende dag en hopen dat ze zelf goed gaat drinken.