Kip, Appel.. alsof t niks is..

Twee blogjes op een dag doe ik niet snel, maar vandaag is een dag dat Nyntha ons echt verbaasd en verrast heeft.

Vanavond aten we drumsticks uit de oven. Nyntha heeft vrijwel geen vlees gegeten de afgelopen 2,5 jaar, omdat ze dat niet wegkreeg. Was echt kauwen, kauwen, kauwen en vervolgens zat het nog in haar mondje. Weg slikken lukte haar niet.

Ik legde een drumstick op mijn bord en Nyntha zei gelijk dat zij ook wilde. Even een blik naar Erik… “Oke Nyntha, deze is voor jou!” En ik legde er ook een op mijn bord om steeds stukjes vanaf te halen voor Nyntha als ze het zou wegkrijgen. Een eerste klein stukje ging goed. “Mama mag ik nog een stukje?” “Mama nog?” En voor we het doorhadden had ze een hele drumstick op!
“Mama! Mag ik nog een kippie?!”
Euhm… Oke? En zo ging er nog een drumstick in en nog een 3e ook! En gebakken aardappeltjes en sperzieboontjes!

Wij kunnen niet anders zeggen als dat het ontzettend goed gaat! Ze heeft nog NOOIT zo ontzettend goed gegeten! Brood wordt met korst gegeten en dan gewoon 2 boterhammen achter elkaar. Ze drinkt uit een gewone beker. Eet gevarieerd. Eet een hele appel op, in stukjes, maar ze eet hem op. Vlees, aardappelen, groente…

En als ik dan terugdenk aan een jaar geleden. De sondevoeding… Vandaag hebben we de spullen van de sonde weggegooid. Ook de laatste resten sondevoeding die we nog hadden staan hebben we weggegooid. Toen zo’n stressvolle periode waarin elk grammetje en elke milliliter werd gewogen. En nu eet ze zo fantastisch!

Nu hopen dat de weegschaal binnenkort hetzelfde beeld gaat laten zien!! Go Nyntha!