Wat was het een mooie blog. En wat was Nyntha trots op haar ‘Grote-meisjes-bed’. En wat was het van korte duur!

Na een paar nachten in het grote bed, begon Nyntha te ontdekken. Ontdekken dat ze uit haar bed kon en dat de kasten open konden. En kasten die open konden, konden leeg. Dus, terug in bed. Nyntha uit bed. Terug in bed. Nyntha uit bed. Terug in bed. Nyntha uit bed. Herhaal dit ongeveer 125 keer.

Nadat Nyntha de kast al 3 keer leeg had gehaald, was ik t op een avond moe. Ik zocht de brede plakband op en wilde naar boven. Erik keek me verward aan: “Wat ga je met die plakband doen?! Spanbanden werken beter?!”
‘Ik ga de kast dichtplakken! Ben er klaar mee!’

Uiteindelijk kast dichtgeplakt, maar ook dat mocht niet baten. Binnen 10 minuten stond het ledikantje weer inelkaar, grote-meisjes-bed op zn kant op onze kamer en sindsdien slaapt Nyntha weer in het ledikantje. En ze gaat elke middag weer slapen. En elke avond weer op tijd naar bed. Slaapt weer goed door. En de rust is weer terug!

Binnenkort een nieuwe poging!

Inmiddels gaat Nyntha ook al een tijd naar de Peuterspeelzaal! PSZ de Paddestoel. En wat heeft ze het naar haar zin! Ze vindt het heerlijk om daar te spelen, met de andere kindjes of alleen. En het lijkt wel of ze nu nog harder vooruitgaat dan ze al deed. Kleine meisjes worden nog veel sneller groot nu!!! Onze kleine spruit!