Tis ongeveer 2 uur in de nacht. Ik word wakker van een vervelend gespannen gevoel in mn buik én ik moet plassen. Ik rol me op mn zij, bed uit en richting wc. Voor de verandering komt er eens een keer wat. Vrij uniek de afgelopen twee weken, want uk heeft besloten met hoofd lekker laag te liggen, op mn blaas en daarmee beneden ook de boel af te knellen. Terug mn bed ingekropen om te beseffen dat mn buik wel erg vervelend aanvoelt. Op mn zij gaan liggen en me zo klein mogelijk gemaakt en wachten tot het overgaat. En het ging over en kwam terug en ging weg en lwam terug en tussendoor mocht ik n paar minuutjes slapen. Tot even voor 5 uur. Vanaf vijf uur heb ik geen oog meer dicht gedaan. Liggen draaien, wachten tot mn buik weer rustig werd, draaien… Zucht.

Ergena rond 10 voor 7 heb ik Erik wakker gemaakt. Misschien is een bezoekje aan Venlo geen slecht idee. Maarja, om 10 voor 11 stond er al een afspraak bij mn eigen gynaecoloog.  Eerst maar eens even een goede warme douche gepakt. Dat wil ook nog wel eens helpen om mn buik kalm te krijgen. Na het douchen eerst maar weer ff plat. Even afwachten, maar omstreeks half 8 toch maar gebeld. Voor de zekerheid was wachten tot 11 uur niet wijs en ze wilden me toch zien. Dus daar gingen we weer. Naar Venlo. Daar werd ik weer aan de CTG gelegd. Urine nagekeken, bloeddruk, inwendig onderzoek, echo’s. Conclusie? Alles is stabiel in mn buik. Baarmoedermond is nog 2,3 cm. Niet veel korter dan vorige keer. Mn harde buiken worden volgens de verloskundige veroorzaakt door uk die beweegt. Ontsluiting is gelijk aan vorige keer.
Ik ben blij dat alles stabiel is gebleven, maar heb een punt bereikt dat ik eigenlijk niet meer aan durf te geven dat ik erge last van mn buik heb. Ik weet wat ik voel en weet dat ik dat eigenlijk niet zou moeten voelen, maar zij kunnen niks constateren. Dus is het advies nog steeds rust. Verder niks. Maandag wederom terug naar (weer een andere) gynaecoloog.  Volgende week woensdag ook weer naar het AZM. Soms.. soms zou ik willen dat de gynaecologen gewoon allemaal hetzelfde zeiden en niet elke gynaecoloog iets anders over hetzelfde.
Voor nu, uk zit nog veilig bij Mama. Mama gaat verder met niks doen. As we speak zit ik in de tuin te proberen wat bruine benen te kweken. Ik hoop dat uk nog n paar weken blijft zitten, maar mag dat dan alsjeblieft met wat minder pijn? Ik word hier letterlijk zo moe van… Maar ik klaag niet, zeur hoogstens een beetje…
Op naar woensdag! 32 Weken!!