Wat begon als wat gekuch, lijkt nu toch iets meer. Maar wat? Ik weet het niet. Dat ze er ellendig en ziek van is moge duidelijk zijn!

Alles wat er in gaat, komt er ook weer uit. Waar de kinderarts vrijdag O zo enthousiast was, zagen we na vrijdag de hoeveelheden die ze zelf at en dronk ook gestaag achteruit lopen. En sinds gisteren is het dus weer doffe ellende.

Gisteravond om half 8 zei de thermometer 39.3. De ochtend zijn we gestart op 38.5…
En de fles die ze zo enthousiast dronk, zit inmiddels via de dweil weggespoeld door de afvoer. Nee, lekker gaat het niet.

Om 9.20uur hebben we een afspraak bij de huisarts. Wordt vervolgd. 
En we have the results. ..
Ons meisje heeft een (virale) keelontsteking en wss een griepje en een verkoudheid. Haar keelamandel aan de rechterkant was enorm opgezwollen. Wat gelijk verklaart waarom ze niet wilde eten de afgelopen dagen…
Wat te doen? Zorgen dat ze zo weinig mogelijk braakt. (Uhm.. Hoe?)
En vooral hopen dat het zo snel mogelijk over gaat. De macrogol mag ze nu even niet hebben, omdat de kans aanwezig is dat ze sowieso al diarree krijgt. En nog meer vochtverlies moeten we niet hebben!
Paracetamol tegen de koorts en pijn en voor de rest: Afwachten…

Mocht het nu de komende dagen niet beter gaan, moeten we gelijk weer aan de bel trekken en wordt er door de huisarts contact gelegd met het AZM. Om overleg te plegen over welke stappen er genomen moeten worden.

Op dit moment ligt Nyntha lekker in bed. Met een zetpilletje erin en lekker te slapen. Een klein beetje yoghurt gegeten. En nu hopen dat dat binnen blijft.
Arm klein mopje.

19.30uur

Na heel wat pogingen had ik er eindelijk een hele 170cc aan vocht in. Op een hele dag…. Een klein hapje eten en alles kwam er weer uit. Resultaat. Dan zijn we gelijk weer nergens. En zoals bekend dat Nyntha tijdens het braken nog al eens “out” wil gaan, gebeurde dat nu ook weer. Je hart breekt… 

Omdat we nu even weinig anders meer weten, maken we nu gretig gebruik van de sonde om er ORS door te geven. In de hoop dat dat binnen blijft.  Ze zo in ieder geval wat vocht binnenkrijgt, want ik heb nog geen enkele plasluier gehad vandaag van haar. Alleen traantjes gezien. Dat wel. 

Morgen toch maar even contact leggen met Maastricht. Want zelfs met 500cc sondevoeding komt ze zo echt niet aan haar vocht. Even overleg plegen hoe we dit gaan doorbreken. Mits ze niet de ORS vanavond eruit gooit, want dan wordt het vanavond nog. 

Potverdorie meisje, konden we maar toveren. Dan toverden we alle stoute auwa weg… 🙁

22.15uur

Uiteindelijk toch vanavond contact opgenomen met Maastricht. De 3e “dosis” van 60 cc ORS heeft ze niet binnen gehouden. Huilen en hoesten zorgden voor braken met het gevolg dat ze de ors en alle andere medicatie weer kwijt is. 

Om voor onzelf even zeker te hebben wat we kunnen (een mogen) in combinatie met de sondevoeding hebben we contact gelegd met het AZM. Helaas zitten we nog te wachten tot ze ons terugbellen. Maar met slechts 1 arts beschikbaar op de SEH snap ik wel dat het even kan duren.

Nyntha ligt in bed. Maar het is zo zielig. Ze schrikt steeds wakker, gillend. Dan zit ze overeind. Toen ik net boven kwam zei ze letterlijk: “Ik heb pijn.” Je hart breekt werkelijk in 1000 kleine stukjes. Meer dan een zetpil kun je niet voor haar doen. Waar ze pijn heeft kan ze ons niet vertellen. Arm klein mopje van ons.

Hopelijk valt ze zo echt in een diepe slaap waarin ze de pijn niet voelt en kan ze dan doorslapen tot morgenochtend. 

En hopelijk worden wij zo wat wijzer van de kinderarts. Wordt vervolgd…

0.00uur Contact met de kinderarts. Twee keer zelfs. Het eerste contact was gelegd rond half 12. We spraken af dat we de sondevoeding in zouden zetten zodat Nyntha vannacht in ieder geval 500 cc zou halen. Morgen overdag ook aanvullen met sondevoeding en ORS waar nodig. De ssondevoeding verdroeg ze tenslotte prima! En voor de rest hopen dat ze er goed doorheen kwam… 1 A 2 Weken staat voor dit virus. *slik*.

5 Minuten later klonk er gegil vanuit Nyntha’s kamer. Erheen gegaan. Nyntha uit bed, naar onze kamer. Er klonken bekende geluiden en Erik was maar net op tijd met een handdoek… So far voor het binnenhouden van de sondevoeding. 

Teruggebeld naar de kinderarts. Wat nu? Stoppen met de sondevoeding en ORS via de sonde. Tot morgenmiddag 12 uur. Daarna voorzichtig voeding/drinken aanbieden. ORS wel aanbieden op n hogere stand dan Nyntha gewend is, dus wel.tricky. Maar we moeten het proberen, want het wordt langzaam wel riskant qua vocht. Gaat dit niet goed moeten we een lagere stand instellen. Gaat het braken morgen door, moeten we gelijk contact opnemen. 

Note: we troffen de kinderarts van afgelopen vrijdag. Dus zij kent onze Nyntha als geen ander. Nog van december en vele afspraken daarna.