Waar zouden we zijn… zonder de Opa’s en Oma’s…

Nyntha is inmiddels 19 dagen oud. Oud? Naja, jong eigenlijk. Ons kleine meisje wordt groot! Althans, dat hopen we. Vooralsnog groeit ze in ieder geval voorspoedig! Vandaag mochten we naar het weeguurtje van het Consultatiebureau met Nyntha. Vorige week dinsdag woog ze 3 kg rond. Vandaag weegt ze 3350 gram! Mama is trots! Papa ook trouwens! Ons meisje doet het super!

Zo af en toe word je jezelf bewust van de mensen om je heen en de mensen die in ons eigen leven zo’n belangrijke rol speelden en in het leven van onze kinderen, ongetwijfeld ook belangrijke rollen zullen spelen. Wie kan zich niet zijn Opa en Oma herinneren. Knuffelen met Opa en Oma, snoepen bij Opa en Oma, logeren bij Opa en Oma. Bij Opa en Oma mocht altijd net iets meer dan thuis bij Papa en Mama.
Ons meisje heeft natuurlijk ook Opa’s en Oma’s. Ze heeft het geluk dat ze er nog allemaal zijn en ik hoop ook echt uit de grond van mijn hart dat ze nog heel veel jaren van haar Opa’s en Oma’s mag genieten!

Even voorstellen:
Mijn lieve Papa en Mama, voor Nyntha (en nog 10/12 andere kleinkindjes) Opa en Oma Remunj;

Oma Remunj <3

Opa Remunj <3

En natuurlijk de lieve ouders van Erik! Voor Nyntha (en nog 2/4 andere kleindochters) Opa Baard en Oma Netty;

Opa Baard

Oma Netty

Deze vier mensen hebben voor ons in de afgelopen maanden heel veel gedaan. Klaargestaan voor onze meiden en ons als we weer eens naar het Ziekenhuis moesten. Klaargestaan op tig andere momenten in ons leven. Iedereen op zijn eigen manier. Om ze te bedanken voor alles, daar is niet eens een beginnen aan. Maar ze verdienen in ieder geval wel een blogje op de site van hun jongste kleindochter Nyntha!

Vroeg…

Terugdenkend aan n blog die ik schreef toen ik nog zwanger was van Nyntha,  kijk ik nu naar dat wonder. Een van de vele slapeloze nachten die ik had toen. Door gewurm van Nyntha, gedraai van mezelf en extreme onrust in mn eigen koppie. Gebaald heb ik van de slechte nachten en zo moe was ik. Me afvragend hoe ik dit vol ging houden.

Momenteel heb ik ook gebroken nachten. Ik kan niet zeggen dat ze me niet zwaar vsllen, maar als dat meisje zo tegen me aanligt, volledig ontspannen, al slapend met de mooiste gezichtsuitdrukkingen, dan geniet ik. Dat zijn die kleine momenten waarin ik uren naar Nyntha zou kunnen kijken. Ik denk dat elke moeder/ouder ze wel kent. Me bewust van het wonder in mijn armen. De afhankelijkheid van dat kleine mensje voor jou als ouder en de wetenschap dat, over niet al te lange tijd, ze groot wordt. Van dat kleine hulpeloze is dan snel niks meer over.
Elke leeftijd heeft zn charmes. Momenteel geniet ik van t lieve, kleine, bijzondere hulpeloze wonder wat zoveel vertrouwen in mij als moeder heeft. Hoe bijzonder en hoe speciaal.
Mijn kleine Froemelke, onze kleine Nyntha ♡♥

Nyntha is uitgeteld

Na 2 dagen afkolven en flesjes voor Nyntha, wilde ik haar vanavond weer zelf n voeding geven. Afgezien van dat ik er werkelijk van genoten heb, afgezien van de pijn, vond Nyntha zelf het volgens mij ook heerlijk. En nu ligt ze helemaal k.o. in mn armen. Ze gaat zo weer lekker naar bed en dzn ben ik benieuwd wat de nacht ons brengt.

Wat hou ik toch van dit kleine meisje. Onbeschrijfelijk…

Lekker slapen

Nyntha kan zo heerlijk slapen. Ik geniet er elke keer weer van! Kan er uuuuren naar kijken…