Maand: januari 2018

Vandaag stond een controle bij de KNO op de planning. Zelden zo goed getimed als die van vandaag. Al 3 nachten op rij een krijsende Nyntha snachts en al 5 dagen op rij bloedneuzen te pas en te onpas. Die bloedneuzen waren voor Erik en mij al een punt om goed te bespreken, want de antibioticazalf is niet aan te slepen.

Onderzoek was na nog geen 3 tellen al duidelijk. Een hele zware oorontsteking. Maarja… Neusspray om de druk van t oor af te halen mag niet, omdat dit bloedneuzen veroorzaakt. En ze krijgt ze al vanzelf.

Resultaat en besluit: We gaan voor een ingreep waarbij ze enerzijds opnieuw buisjes krijgt. (Daarmee vangen we ook het voortdurende wisselende gehoor op) En tijdens deze ingreep gaan ze ook de kwetsbare adertjes dichtbranden om de aanhoudende bloedneuzen te stoppen.

Ze wordt er met spoed ingezet dus binnen n aantal weken is ze weer aan de beurt.

Na dit bericht gingen we weer door naar het Ronald Mc Donald Huis. Daar hadden we nog een laatste stukje af te handelen van de Veiling. Het sponsortegeltje mocht nog opgehangen worden en die eer was aan Nyntha!

Knikkers. We kennen ze allemaal. Als kind hebben we er allemaal mee gespeeld. Urenlang op het speelplein of buiten. Maar ook binnen, gewoon op de vloer. Mijn ouders hadden vloerbedekking, maar wij? Wij hebben een tegelvloer.

En over de knikker en de tegelvloer gaat deze anekdote.

Nyntha was met knikkers aan het spelen. Op tafel. En keer op keer hoorden we het verschrikkelijke geluid van die glazen knikkers die stuiterden op onze tegelvloer. Waarschuwing gegeven dat ze ze nu echt beter in de gaten moest houden. Toen gezegd dat de knikkers bij de volgende stuiter de kast op gingen.

En zo gebeurde. 2 Knikkers tegelijk. De een stuiterde naar links. De andere naar rechts. Nyntha stond erbij en keek ernaar. Papa stond op, raapte de knikkers op, deed alles in het doosje en zette het doosje weg.

Nyntha werd boos! Ze zette het op een gillen en met duidelijke taal zei ze tegen Papa en mij: “Nou, dan kom ik wel bij jullie zitten!”

Ons kon je bijelkaar vegen. Nyntha niet veel later ook. Haar boosheid was snel vergeten. En de knikkers ook. Die mogen mee naar buiten de volgende keer ;-).