Maand: november 2013

Nyntha probeert dr doekje op te eten. Papa heeft de slappe lach erdoor. Nyntha snapt dr niks van. Lol

Lieve kleine Nyntha,

5 maanden ben je een deel van ons leven. Nouja,5 maanden? Eigenlijk natuurlijk al 14 maanden, maar sinds 5 maanden kunnen we je delen met de grote bozen buitenwereld.

Zo klein als je bent, zo groot ben je in je troost, in je liefde en in je opbeurende glimlachen. Je groeit. En dan niet alleen in formaat. Je groeit ook in je wezen, in je zijn. We kunnen met je communiceren. Weliswaar geen woordelijke gesprekken, maar je weet wat je kunt verwachten, je weet hoe je ons kunt “roepen” en je weet ook precies hoe je ons om je vinger windt.

Vanavond ook weer. Jij ligt in de box, ik vertel je dat ik in de keuken aan het koken ben. Zolang ik maar tegen je vertel, lig je vrolijk te pruttelen in de box. Ben ik ook maar een moment stil tegen je, slaak je 1 gil. Slechts 1, alsof je wil zeggen: “HE!!” En als ik dan weer tegen je praat, ben jij weer vrolijk terug aan het pruttelen.

En aan tafel. Wij zitten met zessen aan tafel en jij zit er dan altijd een beetje bij. Je weet dat, als Mama het bord leeg heeft, jij bij Mama op schoot mag. Maar je bent niet helemaal tevreden meer met je plekje achter  ons. Je wilt aandacht! En hoe doe je dat? Juist, weer met die zelfde gil. Papa zei gisteren tegen me dat ik me eens om moest draaien, gewoon eens om je uit te testen. Ik draaide me om en ik kreeg de meest mooie glimlach die je in je assortiment hebt. Dan is het zo moeilijk om niet gewoon alles opzij te zetten en je bij me te pakken?

Meisje, meisje.. 5 maanden. Toen ik Mama werd van Xanne, vroeg ik me af of ik ooit nog zoveel van een kindje zou kunnen houden. Toen kwam je zus Ymke. En toen kwam jij. Wat is een hart een bijzonder iets. Hoeveel liefde kan een moederhart geven. Ook voor je grote zussen Larissa en Eleni is zo’n groot deel van mijn hart gereserveerd…
Als iemand me 3 jaar geleden had verteld dat ik nu een trots (lief)mama was van 5 meiden? Geloof me, ik had ze voor gek verklaard.

Lieve Nyntha, ik hou van je. Ik zal er alles aan doen om je te beschermen, je op te rapen, te leren ontdekken, proberen je te behoeden van pijn en ik zal die pleister op de wonde zijn als je toch pijn ervaart. Mama zal er voor je zijn.
Lieve kleine Nyntha…

*smelt*

Van n lieve vriendin, Sanne, kreeg Nyntha dit badjasje. Veel te groot nog, maar ik kon t niet laten om er nog niks mee te doen. Ons kleine liefebeesje… ♡♥

Dankjewel lieve Sanne! Ook namens het liefebeesje zelf. Want: “Urre prrrrrt sjlrp!!”

Haaaaaaaaaaaaaaaa Wereld!

En deze begroeting kreeg k dus net toen ik Nyntha uit haar bedje haalde. *smelt*

De vier-maandengrens is Nyntha reeds gepasseerd. Sinds een paar dagen krijgt Nyntha dan ook fruit. We hadden langer willen wachten, maar met een kindje wat ipv vijf uur tussen twee flessen liet zitten, kwam ze ineens na drie uur weer! Eerst de fles opgehoogd, alweer, nu naar 210. Met 8 schepjes notabene! Vrijwel geen resultaat. En nu? Nu smikkelt mevrouw inmiddels een half potje zonder problemen weg en dan te bedenken dat we pas vijf dagen bezig zijn. Ik voorspel een klein vreetzakje ;-).

We merken het wel aan Nyntha, de uren dat ze wakker is is ze vrolijk en actief. Vertelt ze volop en probeert ze steeds meer te ontdekken. Totdat ze moe wordt. Dan is er geen land mee te bezeilen. Dan zet Nyntha het ook een gillen en dan kun je maar weinig doen. Op dr buikje, tutje en Toelke en dan is ze zo k.o.
Afgelopen week viel ze zelfs weer eens op mijn arm in slaap en weer eens bij Papa! Wij genieten!

Het cliche van: “Het gaat zo snel!” Geldt hier helemaal. Ik weet dat je kindjes niet mag vergelijken, maar onwillekeurig ga je dat toch doen. Xanne woog met 10 maanden pas 7kg. Nyntha weegt nu met 4maanden ruim 6,5kg. Het gaat echt veel te snel, maar wat is t n wonder…