2 November.. De test!

Bijna elke cyclus getest, bijna elke cyclus te laat. Maar hey, dat kun je hebben als je PCOS hebt. Niks nieuws voor mij natuurlijk. Dus ook nu was het niet heel vreemd dat ik weer te laat was met mijn menstruatie. Ja, ik was misselijk, ja mijn lijf gaf allerlei signalen af, maar dat deed mijn lijf sowieso al elke keer. Daarbij was het nu niet dat ik lichamelijk en geestelijk gezien in de meest sterke periode van mijn leven zat en daar de nieuwe medicatie bij. Nee, dat ik zwanger was, was eigenlijk ondenkbaar.
Maarja.. Je wilt het toch zeker weten. Dus toen we bij de apotheek waren het er even met Erik over gehad. Testen ja of nee? Ja, waarom ook niet.

De apotheekster vertelde me dat ze alleen nog maar de testen van Clearblue hadden. Damn, die zijn een stuk duurder, maar ja. Moet maar dan. Mijn stempelkaart tevoorschijn gehaald en er werd een 5e stempel opgezet. Toen ik het zag moest ik stiekem lachen. Zou dat nu een teken zijn? De 5e stempel bij het kopen van een test voor een 5e kindje in ons gezin?
Naar buiten gegaan naar Erik en hem gezegd dat ik de duurdere Clearblue had moeten kopen, omdat ze de andere niet hadden. Zijn reactie: “Ajoh, dat is gewoon een teken!” Met een lach erachteraan. Nee… Nu gaan we dingen zien die er niet zijn!

In de auto naar huis. Thuis stond Nynke al op de parkeerplaats te wachten met Falco, want die kwamen een weekendje logeren. Boodschappen naar binnen, spullen van Nynke en Falco naar binnen en tussendoor ff tegen Erik gezegd dat ik ging testen. Iets wat hij niet eens gehoord had. Oeps.

Naar boven, bijsluiter ff doorlezen, gedaan wat ik moest doen. Test neergelegd en in de tussentijd, aangezien je toch 3 minuten moet wachten, de was uit de droger gaan halen. Tussendoor af en toe op de test kijken en er stond “Zwanger”.
                                                   
Nog niet echt beseffend dat dat niet zou veranderen toch de bijsluiter er maar eens bijgepakt. In de bijsluiter stond dat “Zwanger” betekende dat je echt zwanger was, maar dat de test pas compleet was als er ook een aantal weken bijstond. Aangezien dat er nog niet stond, was het allemaal wat onduidelijk vond ik, maar ja. Erik moest dit natuurlijk wel weten. Eens naar beneden geroepen en Erik kwam al mopperend naar boven. “Wat is er nu weer!” Hij had duidelijk gemist dat ik ging testen, dus ik liet hem de test zien. Een blik naar de test, een blik naar mij. Weer naar de test. Bijsluiter erbij. “Is het echt?!” En toen vielen we in elkaars armen. Het was écht zo! Ik ben zwanger!
Een berichtje richting Tanja, de test aan Nynke laten zien. Tja, verbergen op dat moment is niet onze sterkste kant zeg maar haha. God wat waren we blij. Wat ZIJN we blij, maar wat waren we bang…