Tja. Ook met Nyntha moest t er een keer van komen. Ze zou ook n keer ziek worden. Niet lang na t avonddutje stapte het avondeten uit. En de fles en wat er nog meer in dat kleine maagje zat. Geen koorts, alleen maar overgeven.
En nu ligt ze in mijn armen te slapen. Net als de rest van het huis in dromenland. En als mijn kleine mopje nu even rustig blijft slapen, mag Nyntha ook naar bedje. En dan ga ik ook n poging wagen.
Zachtjes hoor ik haar snurken. Ze slaapt in ieder geval echt diep. De eerste pogingen resulteerden in jammeren en huilen.
Wat kun je als Mama bezorgd en verdrietig zijn als je kindje niet lekker is. Het went echt nooit.

Lief klein meisje, zoek in je slaap de rust die je nodig hebt om op te knappen!