Pratend en schreeuwend ging Nyntha de nacht door vannacht. Het is maar goed dat Nyntha er zelf geen weet van heeft. Zelf zat ik met enige regelmaat rechtop in bed. Me soms ook afvragend of ik t niet gemist had en ze misschien al langer aan het roepen was en daarom zo boos was?

Ik weet het niet. Al met al werd het vanaf een uur of 5 rustiger. Het hoesten Is gebleven, al hielp de puffer wel degelijk. Het hoesten leek minder vermoeiend. Het feit dat ze vanaf 5 uur niet meer zo praatte en schreeuwde pastte ook wel bij dat de warmte van haar lijf af was.

Om half 9 was ze echt wakker. Temperatuur was 38.4. Normaliter zou ik hier het lijf zelf het werk laten doen, maar na gisteren zet ik toch een zetpil in. Antibiotica gegeven en nu maar hopen dat deze inderdaad binnen 24 uur gaat werken en ze niet meer hoeft te spugen. Dan zou ze nu langzaam moeten gaan opknappen.

*herstel. Dat antibiotica uitbraken hebben we al gehad. Contact met huisarts is gelegd op advies van HAP gisteren. Wordt teruggebeld.*
Update: Een bezoek aan de huisarts bleek onafwendbaar nadat Nyntha de antibiotica niet binnen kon houden. Een hoestbuien die ruim een uur aanhield maakte het ook absoluut niet beter voor haar.

Nu gestart met een andere antibiotica. Verdere behandeling blijft gelijk. Hopen dat de koorts binnen de perken blijft en dat ze vanavond niet wederom gaat ijlen. (Dat deed ze vanmiddag om 4 uur al door de extreem hoge koorts)

We gaan ervoor. Go Nyntha!