Zoals in een van de eerdere blogs al eens aangegeven heeft Nyntha pijn bij harde geluiden. En dan bedoelen we niet harde geluiden als een deur die hard wordt dicht gegooid, maar ik heb het dan over: de kraan die ik open draai of de stofzuiger die aangaat. Nyntha verkrampt dan volledig en zit met haar handjes over haar oren. 

Na ons laatste bezoekje in het AZM ik  juli kregen we te oren ‘dat er niks aan te doen was’ en Nyntha het er dus maar mee moest doen. Maar Erik en ik vonden het nu toch echt welletjes. Elke keer Nyntha zien wegduiken als we een glas water willen pakken is echt niet leuk meer. Dus vandaag gebeld. De assistente luisterde naar mijn verhaal en verwees me dit keer niet door naar de KNO-ARTS, maar naar een professor gespecialiseerd in het gehoor die Nyntha waarschijnlijk wél kan helpen! Op 1 November kunnen we al met haar terecht en hopelijk kan deze het gehoor wat verzachten. 

Hoe stom het ook mag klinken; We hopen dat deze professor er voor kan zorgen dat Nyntha iets minder goed gaat horen!

Verder doet Nyntha het eigenlijk fantastisch! Ze eet heel erg goed! Is heel erg wijs en slim en echt een pittige tante! En dit komt ook vast wel weer goed!