In de vorige blog stond al dat we een afspraak gingen maken voor nogmaals een Ph-metrie onderzoek van 24 uur.
Vandaag was de dag, half elf in het AZM zijn, zo was de afspraak.
Bellen ze een dag voor de afspraak op, of we het een dag konden uitstellen, want er was een planfout gemaakt, en dan zou het kunnen dat we moesten wachten.
Nou, niks verzetten, dat zou namelijk een hele logistieke ommezwaai betekenen hier, en daar zaten we niet op te wachten!

Afijn, 4 meiden om half 9 naar school, wij op weg naar Maastricht. Ondanks de fikse regen-,  zeg maar stortbuien onderweg, meldden we ons om kwart voor 10 op de functiekamer.

Ze waren nog bezig, en er zou nog n kindje voor ons aan de beurt zijn. Prima. Telefoonnummer gegeven en op naar de koffie dan maar.
Het duurde slechts een koffie met een broodje voor de telefoon ging: we konden nog voor het andere kindje want ze hadden tijd over. Mooi!

Wijs geworden van de eerste ronde, de sonde in te laten brengen, en samen bekeken hoe hem vast te plakken. Oeps, de leukoplast vergeten! En raad eens? Op de hele afdeling daar geen rol te bekennen. De laatste was de dag ervoor meegegeven aan een ander kindje.
Nou ja, toch maar aan de slag, en met knip en plakwerk toch de boel vast gekregen.
Zijn we klaar, komt dat andere kindje, mèt de rol leukoplast binnen!
Mooi!
Toen dat kindje van zijn sonde verlost was, kon bij ons meisje de afwerking beginnen!

Uiteindelijk zit alles er mooi op, is het *klopklop* tot op heden mooi blijven zitten.
Papa heeft voor het kastje een geimproviseerde oplossing bedacht. Hopen dat ook die blijft hangen. Geeft haar toch de normale bewegingsvrijheid 😉

Als het nou allemaal blijft zitten, halen we morgen zelf de sonde eruit, en brengt papa hem naar het AZM. Scheelt ons mupke een lange autorit, en logistiek is dat ook handiger.

Donderdag worden we gebeld met de uitslag, en hoe verder.
*Wordt vervolgd*