Hoe cliché eigenlijk hè? Kleine meisjes worden groot. Maar met Nyntha als aller-allerlaatste uit het nest besef ik het misschien wel eens te meer. Kleine kindjes (en in dit geval een meisje) worden echt veel te snel groot. En grote meisjes passen op den duur misschien nog wel in hun ledikantje, maar als ze er al eens uit zijn geklommen waardoor je het bedje al hebt moeten verbouwen, komt er een moment voor een grote-meisjes-bed!

Vandaag was de dag dat ik de stoute sokken aantrok en begon te sjouwen met meubels. Eerlijk is eerlijk, er was al heel wat meetwerk aan vooraf gegaan. Waarom? Nou. Nyntha deelt haar kamertje met Ymke. Hun kamertje is niet het meest royale kamertje in huis dus moest het wel zo komen te staan dat beide bedden zouden passen, de commode nog pastte  (want die heb ik nog in gebruik) en ik ook de ruimte nog heb om te lopen. Maar de meisjes zelf ook nog kunne  bewegen!

Dus na heel wat tekenwerk waren we eruit. En ben ik vandaag maar gewoon begonnen. In de hoop dat ik goed had gemeten haha.
Uiteindelijk samen met Erik samen het bedje in elkaar gezet. Je moet iets als er 2 schroeven ontbreken en Erik dan uit zijn eigen voorraad moet putten. Maar het bedje stond!
Haar nieuwe Elmo-dekbedje erop.
Toen Ymke’s bedje opmaken en toen het schoon en opgeruimd was mocht Nyntha komen kijken!

Het snoetje was werkelijk onbetaalbaar! HAAR bedje! “Knijn!” Maar ze ging er toch niet slapen hahaha.

Vanavond was het dan toch echt bedjetijd. Een verhaaltje van Elmo voorgelezen en na toch wel wat traantjes was het na een paar minuten stil.
En toen ik net ging kijken? ???

Ons kleine meisje is echt al groot!