Ik zit dan thuis, arbeidsgehandicapt heet dat tegenwoordig. Leuk is het niet, genezen zal het ook niet.
Ik hou me dan vast aan mijn eigen kinderen, en mijn liefkinderen, waar ik voor leef, die allen bij mij en mijn lief wonen.
Zeker nu met de kleine Nyntha is het nog meer genieten!
Waar ik bijna dagelijks een dutje moet doen om op de been te blijven, maak ik van de nood een deugd, en neem Nyntha lekker bij me!
Het maakt het allemaal toch net wat draaglijker! <3