Nog 5 dagen en dan is het zover. Over 5 dagen staat de ingreep van Nyntha gepland. We zouden het bijna vergeten, zo vrolijk en blij is Nyntha sinds de laatste opname. Het lijkt wel alsof de antibiotica bij die opname haar echt zo ongelofelijk goed heeft gedaan! Heerlijk!
Maar eng is het wel, want als er iets is wat we nu niet kunnen gebruiken is dat ze ziek wordt.
Vanmiddag kreeg ze ineens bultjes die blaasjes werden en vanavond weer bijna helemaal weg waren getrokken. Huh? Aangezien ik met Nyntha en Sanne op pad was, heeft Erik op afstand een afspraak gemaakt bij de huisarts en gaan we morgen voor de zekerheid toch even laten checken. Geen koorts, een hartstikke vrolijk meisje. Het zijn zeker geen waterpokken, maar wat wel? En is het een belemmering voor de ingreep? Laten we hopen van niet….
Morgen maar eens afwachten. Dat ze zo lekker blij is maakt HEEL veel goed!!

Afgelopen week was op Facebook best apart. De herinneringen brachten ons terug naar vorig jaar. Naar het AZM. Naar de eerste dagen thuis met de sondevoeding. Naar de vele vragen, de onzekerheid en de angst. Dat we niet wisten wat het ons ging brengen en hoelang Nyntha de sonde zou moeten hebben.
Inmiddels zijn we een jaar verder. Weten we dat de sonde 4 maanden nodig zou zijn. Dat er dieetvoeding als vervolg zou zijn (en nog steeds). Dat Maastricht een vast adres zou blijven in 2015 met vele bezoekjes. De gastroscopie met biopten. Maar ook slechts 1 opname!

2016 Starten we met een ingreep waar we goede hoop op hebben. (We gaan ervan uit dat het gewoon doorgaat) En daarna kan Nyntha gewoon doorgaan met ons verbazen, met ons omarmen, met ons laten liefhebben.

Ons toppertje!