08:10:
Nyntha koos vandaag voor Papa om haar weg te brengen. *slik* Dus om 10 over 8 was het moment dat Nyntha en Papa, samen met de verpleegkundige van de operatiekamer de kamer uit gingen. “Doei Mama, tot straks!” Ons dapper klein mopje!

8:50:
Ik heb Nyntha naar de OK gebracht. Ze had praatjes voor 10 onderweg erheen maar ook op de OK!
Nadat ze zelf uit het ziekenhuisbed op de OK tafel mocht klimmen kreeg ze een hele mooie rust over zich heen.
Uiteraard wordt jou als ouder vanalles gevraagd ter controle. Dat eenmaal achter de rug kon het in slaap brengen beginnen. In tegenstelling tot alle voorgaande keren accepteerde ze het kapje zonder ook maar 1 keer tegen te sputteren. Ze bleef gewoon doorademen, lachte nog zelfs toen de anesthesist haar ging kietelen ?
Langzaam viel ze in slaap, heel rustig, zonder ook maar 1 kik gegeven te hebben.???
Nog een kus van papa en toen kon begonnen worden aan de ingreep..

10:15:
Inmiddels is Nyntha weer terug bij ons. Om half 10 mocht Erik haar gaan halen. De chirurg was daarvoor al bij ons geweest en had ons al verteld dat de operatie goed was gegaan. Neusamandelen waren minimaal aangegroeid, maar werden toch weer weg gehaald. Keelamandelen waren, zoals verwacht GROOT en waren echt nodig om weg te halen. Ondanks haar jonge leeftijd. Over 6 weken moeten we op controle, omdat Nyntha tijdens haar slaap soms lijkt te stoppen met ademhalen en de hoop is dat dat nu over is.

Eenmaal terug op de kamer heeft Nyntha een ruim half uur flink gehuild en gegil,  maar nu ligt ze in mijn armen te slapen ♡. Al snurkend. Mijn hemel wat hou ik van dit kleine meisje….

10:45 uur
De KNO-arts is nogmaals een kijkje komen nemen en Nyntha vond het NIET leuk. Met al haar kracht brak ze tijdens het onderzoek bijna het stokje van de arts doormidden. Die was voorbereid en had een 2e stokje bij zich.
Onderzoek maakte de arts tevreden.

11:15 uur Ze MOET drinken. Dus we MOETEN haar wakker maken en dwingen om te drinken…

11:30 uur Well that didn’t go as planned. 2 Slokjes (onder dwang :'() en Nyntha slikt ze niet door…
Anesthesist is nog geweest en die gaat Nyntha extra pijnstilling geven (tramadol) om de pijn te stillen in de hoop dat ze dan gaat drinken, want dit gaat zo niet goed. Niet drinken vergroot het risico op nabloeding heel erg. Dus we zijn het nu met n spuitje aan t proberen. Druppeltje voor druppeltje…

16:02 uur
Minder positieve update/Anders dan gehoopte update.

Nyntha moet blijven. Na lang wikken en wegen is door de anesthesist en de KNO-arts besloten dat Nyntha blijft. Waarom? Ze wilt echt niet drinken. Wel heeft ze een half ijsje gesmikkeld, maar dat is ook werkelijk alles.
Drinken gaan verschrikkelijk moeizaam en dat is nu net ZO belangrijk.
Qua pijnstilling heeft ze nu paracetamol en tramadol gehad. De hoop is dat ze dan in ieder geval wat gaat drinken als de pijn wat zakt.

De overweging om hier te blijven is ook de afstand. Een van de gevaren van niet drinken is een nabloeding. Als ze die thuis krijgt, is 100 km ineens HEEL ver. Dus kan ze beter hier zijn..

Of er nog updates volgen? Onbekend.

23:00uur Laatste update van vandaag. Denk ik. Hoop ik ;).

Beginnen met n wel grappige anekdote van het begin van de avond. Waarop we Nyntha een soort van omkochten om te laten drinken. Met succes!
In mijn handtas vond ik n heuse “Glow in the dark-Jezus”! en Nyntha wilde Jezus hebben! Erik en ik keken elkaar aan. ‘Dat mag Nyntha, als je uit de beker drinkt!’ En ze dronk! Jezus verricht echt wonderen! (Sorry. Flauw. Excuus. Ik neem t terug. Of niet. Weet ik niet.)

Rond 21:15-21:30 uur ging mijn telefoon. De kinderafdeling. Nyntha was niet stil te krijgen en ze vroeg de hele tijd naar Mama. Of ik die kant op kon komen. Dus jas aan, schoenen aan en richting Ziekenhuis.
“Mamaaaaaa!” Traantjes sprongen in haar oogjes toen ze me zag. *instant brok in mn keel* De verpleging had haar al wat rustig gekregen, maar toen ze me zag, was de ontroering te zien. Heel bijzonder.

Drinken was een ander verhaal. Na wat overleg kreeg Nyntha paracetamol en tramadol. En twintig minuten later pakte ze haar beker op en dronk ze zomaar 50 cc weg uit haar eigen beker! Verpleegkundige en Mama beretrots!!!

Eindstand qua vocht was vandaag 80-100cc. Verre van voldoende, maar vooruit. Morgen een nieuwe dag en dan kijken hoe ze het dan gaat doen. We denken positief. Het komt goed. (En zo niet, plakken we er nog een dag aan vast. Als dat is wat nodig is.)

Bedankt allemaal voor het medeleven. (K)