Lieve kleine Nyntha,
5 maanden ben je een deel van ons leven. Nouja,5 maanden? Eigenlijk natuurlijk al 14 maanden, maar sinds 5 maanden kunnen we je delen met de grote bozen buitenwereld.
Zo klein als je bent, zo groot ben je in je troost, in je liefde en in je opbeurende glimlachen. Je groeit. En dan niet alleen in formaat. Je groeit ook in je wezen, in je zijn. We kunnen met je communiceren. Weliswaar geen woordelijke gesprekken, maar je weet wat je kunt verwachten, je weet hoe je ons kunt “roepen” en je weet ook precies hoe je ons om je vinger windt.
Vanavond ook weer. Jij ligt in de box, ik vertel je dat ik in de keuken aan het koken ben. Zolang ik maar tegen je vertel, lig je vrolijk te pruttelen in de box. Ben ik ook maar een moment stil tegen je, slaak je 1 gil. Slechts 1, alsof je wil zeggen: “HE!!” En als ik dan weer tegen je praat, ben jij weer vrolijk terug aan het pruttelen.
En aan tafel. Wij zitten met zessen aan tafel en jij zit er dan altijd een beetje bij. Je weet dat, als Mama het bord leeg heeft, jij bij Mama op schoot mag. Maar je bent niet helemaal tevreden meer met je plekje achter ons. Je wilt aandacht! En hoe doe je dat? Juist, weer met die zelfde gil. Papa zei gisteren tegen me dat ik me eens om moest draaien, gewoon eens om je uit te testen. Ik draaide me om en ik kreeg de meest mooie glimlach die je in je assortiment hebt. Dan is het zo moeilijk om niet gewoon alles opzij te zetten en je bij me te pakken?
Meisje, meisje.. 5 maanden. Toen ik Mama werd van Xanne, vroeg ik me af of ik ooit nog zoveel van een kindje zou kunnen houden. Toen kwam je zus Ymke. En toen kwam jij. Wat is een hart een bijzonder iets. Hoeveel liefde kan een moederhart geven. Ook voor je grote zussen Larissa en Eleni is zo’n groot deel van mijn hart gereserveerd…
Als iemand me 3 jaar geleden had verteld dat ik nu een trots (lief)mama was van 5 meiden? Geloof me, ik had ze voor gek verklaard.
Lieve Nyntha, ik hou van je. Ik zal er alles aan doen om je te beschermen, je op te rapen, te leren ontdekken, proberen je te behoeden van pijn en ik zal die pleister op de wonde zijn als je toch pijn ervaart. Mama zal er voor je zijn.
Lieve kleine Nyntha…
True spoken
<3