Een hele vroege wekker. Een lange, maar snelle autorit. En zo belanden we weer op het Chirurgisch dagcentrum met Nyntha.
Als 3e was Nyntha aan de beurt, want de kleintjes mochten eerst en Nyntha hoorde nu bij de grote kindjes. (En wat voelde Nyntha zich al groot!!)
Ze deed het fantastich! Hoewel ze best een tijdje moest wachten, onderging ze alles gelaten. Keek wat tv, kletste wat met de zuster, knuffelde met Sky en Knijn en toen? Toen was het tijdstip aangebroken dat Mama met haar mee mocht met de slaapsmurf (anesthesioloog).
En daar zat ze dan. Anders dan andere keren was dit keer wel de chirurg zelf aanwezig. Zat Nyntha om zich heen te kijken naar de 10 mensen om haar heen die allemaal aanwezig waren voor haar operatie. (Voor mij ook wel een rare gewaarwording, want bij alle andere operaties, was dit niet zo)
En toen het moment van de narcose. Terwijl de slaapsmurf voor Nyntha liedjes van Mega Mindy zong, kreeg Nyntha het masker op om te gaan vliegen. Na 3 keer diep inademen viel ze in slaap en konden we haar neerleggen en in een diepe slaap liet ik ons meisje achter in de handen van de chirurg en artsen.
Een ruim half uur later mocht ik alweer naar haar toe en had ze alweer verhalen voor 10. Terug op de kamer viel ze wel weer snel in slaap en na nog 1 keer braken knapte ze op.
De chirurg vertelde ons dat hij meteen wist welke kant hij moest hebben in haar neusje. Alleen al t aanraken van de ader, zorgde voor n heftige bloeding. Het was duidelijk niet voor niks!
Alles is goed gegaan en we hebben een heerlijk vrolijk meisje teruggekregen. Ze heeft wel nog wat pijn aan n oortje, maar we gaan er vanuit dat t erbij hoort. Geen koorts of niks.
