Vandaag was de dag dat we de chirurg gingen overvragen met onze waslijst aan vragen. Gelukkig was hij er op voorbereid en had hij versterking dus hij kon ons vragenvuur aan.

Voorbeeld van een soort maagbreuk

Ik zal proberen de operatie nogmaals uit te leggen, want het wijkt toch af van wat de kinderarts ons uitlegde.
Het probleem bij Nyntha is de maagbreuk. Hierdoor zit de maag met enige regelmaat boven het middenrif in het gebied bij de longen. Doordat de sluitklep/sluitspier die de boel van de maag moet afsluiten, niet goed werkt, zal dit ook niet normaal gaan werken en zal dit probleem niet vanzelf overgaan.
Dit probleem kunnen ze dus oplossen met een operatie. Tijdens deze operatie gaan ze de maag en een stukje slokdarm naar beneden, onder het middenrif trekken. Dit alleen is echter niet afdoende. Zouden ze het hierbij laten, zou de maag bij het minste geringste weer terug omhoog schieten. Om te zorgen dat deze netjes op zijn plek blijft zitten, gaan ze tijdens een kijkoperatie de maag losmaken van de milt. Deze twee organen zitten met dunne bloedvaatjes aan elkaar en kunnen, zonder grote risico’s van elkaar los worden gemaakt. Het stukje milt wat los wordt gemaakt van de maag, zal ‘afsterven’, maar zal na verloop van tijd weer gewoon aangroeien tot een gezonde milt (niet aan de maag).
Ik schrijf heel dapper,zonder grote risico’s, maar tegelijkertijd ligt bij de milt ook het grootste risico van de operatie. Wanneer er bij het losmaken van de dunne bloedvaatjes teveel bloed vrij zou komen, waardoor het zicht belemmerd wordt en de hoofdader wordt geraakt van de milt, zal de kijkoperatie veranderen in een gewone operatie waarbij de milt verwijdert zal moeten worden. De kans is klein dat dit gebeurd. En het gebeurd niet vaak, maar het gebeurd wel. Daarom werd ons dit ook duidelijk vermeld dat we dit mee moesten nemen in onze overwegingen.
Na het losmaken van milt en maag,wordt de maag zijwaarts om zichzelf heen getrokken en zijwaarts aan zichzelf bevestigd. Hiermee wordt er een kleinere sluitklep gecreeërd en is de maag ook wat kleiner. Als alles goed gebeurd, zou dan alles werken zoals het behoort te werken en na herstel zijn zoals het bij iedereen is.

De kinderarts had ons daarnaast al verteld over het slagingspercentage van 70%. Dit beaamde de chirurg, maar hij kon ons hier gelukkig wat meer uitleg over geven. Uitleg en toelichting. In principe weten we binnen drie weken of de operatie geslaagd is. Dan zal Nyntha vooruit gaan, gewoon boertjes laten. Beetje bij beetje beter gaan eten en gewoon zichzelf worden.
Drie weken na de ingreep moeten we terug op controle. Mocht het zo zijn dat het te strak of te slap zit. Dan moet er binnen 2 maanden opnieuw geopereerd worden. Dit is dan echter minder zwaar en veel minder risicovol.

De duur van de operatie is ongeveer 150 minuten. Dit is wel inclusief het in slaap brengen en het wakker maken. Maar de operatie duurt wel ongeveer 2 uur. Best een pittige zit voor Papa en Mama denk ik zo. Gelukkig zal Nyntha er zelf vrij weinig van meekrijgen.

De herstelperiode voor Nyntha zal in eerste instantie 3 tot 5 dagen in het Ziekenhuis zijn. Hier wordt ze weer langzaam opgelapt en er  voor gezorgd dat ze weer vloeibaar eten kan krijgen. En vloeibaar is dan nog vloeibaarder als wat ze nu krijgt. De dikte van wat ze nu krijgt, hopen we te bereiken na een week of twee. En het ultieme vaste voedsel gaat zeker 2 maanden na de ingreep duren. Voorlopig zal Nyntha dus nog geen boterhammetje eten. Helaas.

Wellicht is het wel al duidelijk uit mijn verhaal. Wij hebben besloten om voor operatie te gaan. Na overleg met de chirurg was ons eigenlijk wel duidelijk dat ook hij vond dat dit wel de beste keuze was. Ondanks de risico’s. Ondanks de eventuele kans op mislukken. Er is ook een grote kans dat het lukt en die kans willen wij aangrijpen.
Vanuit de chirurg mochten we dezelfde middag nog door naar Anesthesie. Wanneer deze groen licht zouden geven, kon Nyntha op de wachtlijst. Deze heeft groen licht gegeven en nu is het dus wachten op de brief met de datum. Deze zullen we waarschijnlijk deze week nog ontvangen.
Normaliter is er een wachttijd van 2 tot 3 weken, maar nu met de vakantie moesten we rekening houden met 6 tot 8 weken. Wij wachten het maar af. Het kan zomaar zijn dat we met haar verjaardag (En met die van Erik) wederom in het AZM zitten. Maar het kan ook zomaar zijn, dat we in de zomervakantie een paar dagen in Maastricht vertoeven. We laten het op ons afkomen.
Voor nu hopen we alleen maar dat de keuze die we gemaakt hebben, de juiste was. Dat ons dappere meisje straks lekker met ons frietjes kan eten. Lekker koekjes kan peuzelen. Lekker chippies kan eten. Gewoon mee eet wat wij ook eten, zonder dat die stomme staafmixer eerst weer uit de kast moet. Wat zeg ik, uit de kast? Hij staat gewoon al binnen handbereik.

Ik hoop dat ik alles verteld heb. Ik weet het niet meer. Ik heb mijn best gedaan. Als jullie nog vragen hebben. Gooi ze maar neer. Ik beantwoord ze wel.

Veel liefs
Samantha