Dikke darm doorlichting D-day

En t was weer zover. Vandaag stond dat onderzoek gepland wat eerst wel, toen niet en toen weer wel gepland werd. Het onderzoek waarvan we hopen dat ons antwoorden gaat geven.

Nyntha had ik gisteravond al wat voorbereid en uitleg gegeven en met de laatste vraag: “Maar wat gebeurd er dan als ik een scheetje laat als t slangetje erin zit?” Was de uitleg compleet ;-).

Vanochtend vertrokken we naar Maastricht. Nyntha telt altijd de tunnels en leest onderweg een boekje. En na de 3e tunnel mag Nyntha ons de weg verder wijzen. Dus eenmaal boven aan de afrit, klonk er een enthousiast: “Jeej! Het ziekenhuis!” (Schiet ons lek! Ze weet zo wat er gaat gebeuren en is nog zo blij!)

Op naar afdeling radiologie en eenmaal aan de beurt, waren de eerste paar minuten even moeilijk. Ze vertelde de dokter over de “tunnel die zoveel lawaai maakte” en dat ze toen meteen moest liggen en dat ze nu eerst wilde zitten!

Stapje voor stapje en uiteindelijk even doorpakken. Slangetje erin en toen kon ze meekijken hoe de contrastvloeistof zn weg vond in haar darmen. Een zak van 1,5 liter werd aangehangen, want de radioloog rekende op 1 liter voor haar darmen. Halverwege zijn ze bij gaan halen, want er was 2 liter nodig. Dit is ook meteen een onderdeel van wat de radioloog ons wist te vertellen.

Nyntha heeft een langere darm. Een wijdere darm. En een extreem luie darm. Maar een uitslag hebben we niet, want daarvoor moet de mdl-arts ons nog bellen. Die belt als t goed is nog vandaag. Een uur na het onderzoek heeft Nyntha nog een foto moeten maken van haar buik. Die is ook nog meegenomen in het onderzoek. We wachten nu dus op de uitslag.

We hebben wel al nogmaals de bevestiging dat het geen Hirschprung is. Ook heel prettig.

Al met al zijn we wel heel erg trots op Nyntha, want wauw. Wat heeft ze het fantastisch gedaan!