Thuis. Onverwacht, maar thuis.

 

We zijn thuis. En het klinkt misschien raar, maar we weten niet zo goed of we er blij mee moeten zijn. Het is een dubbel gevoel, omdat we het Ziekenhuis gisteren instapten met het idee dat we naar buiten zouden gaan met antwoorden. Nu zijn we thuis met 1 (heel belangrijk en positief) antwoord, maar ook nog heel veel vragen en onzekerheden. En dat maakt best verdrietig en ook wel boos. Ik zal t uitleggen.

Opname was uiteraard in eerste instantie voor de MRI en aansluitend de KleanPrep. MRI ging goed en ook de uitslag daarvan was super! Geen open ruggetje, dus die kunnen we doorstrepen met de dikste stift die we kunnen vinden!

Voor de KleanPrep moesten we een dag of 4 incalculeren en afhankelijk van de uitslag van de MRI zou er dan gekeken worden voor t bariumonderzoek.

De KleanPrep verliep mega snel! Vanochtend, na 1500 ml KleanPrep in 8 uur via de sonde bleek Nyntha zich vanochtend al he-le-maal leeggepoept te hebben. Super! Dus wij nogmaals gevraagd naar t bariumonderzoek.

Dat werd ineens een grijs gebied, maar we kregen geen uitleg over waarom dan niet. Oké.. Ik kan misschien accepteren als je het nu niet wilt doen, maar leg t me wel fatsoenlijk uit.

Na een lange dag kwam uiteindelijk onze eigen kinderarts (op ons verzoek) en zij besloot Nyntha dan toch te onderzoeken. Twijfels alom, dus overleg met mdl-arts. Maar uiteindelijk toch besloten geen bariumonderzoek te doen. Nu.

Er is een hele voorzichtige hoop dat Nyntha’s darm zich zelf gaat opstarten nu deze helemaal leeg is. Wel met behulp van de 40 gram macrogol. Over 2 weken moeten we op controle en als nu blijkt dat de plek waar steeds ontlasting ophoopt niet afneemt of ze toch weer gaat vollopen, dan wordt er over 6-8 weken toch een bariumonderzoek aangevraagd en zal ze dus nogmaals de KleanPrep moeten ondergaan.

Jullie begrijpen wellicht dat we echt echt echt hopen dat ze gelijk hebben en dat haar darmen nu gewoon goed gaan werken. Maar we zijn zo bang dat t niet zo is. Al 5.5 jaar heeft Nyntha dit probleem. En dat dit dus betekent dat ze dus nogmaals moet.

En we weten ook niet hoe haar darmen nu reageren op deze hoge dosering macrogol. Hetzelfde als eerst? Heftiger?

Het voelt een beetje onwerkelijk allemaal. Misschien moeten we gewoon even vertrouwen krijgen in de situatie, zodat we weer vol vertrouwen erin krijgen dat we thuis zijn.

Nyntha is in ieder geval wel heel erg blij dat ze thuis is! Dus we kijken maar naar haar blije snoetje. En misschien dat dat onze zorgen wat wegneemt.

One Reply to “Thuis. Onverwacht, maar thuis.”

Comments are closed.